رجف (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَجَف (به فتح راء و جیم) از
واژگان نهج البلاغه به معنای لرزيدن و لرزاندن است. از مشتقات این ماده در
نهج البلاغه که به صورت لازم و متعدی هر دو آمده؛
رَجوف (بر وزن رؤف) به معنای بسيار لرزاننده و
رَواجِف جمع
راجِفَه است. از اين ماده پنج مورد در «نهج البلاغه» به کار رفته است.
رَجَف به معنای لرزيدن و لرزاندن است و به صورت لازم و متعدی هر دو آمده که
رَجوف (بر وزن رؤف) به معنای بسيار لرزاننده و
رَواجِف جمع
راجِفَه می‌باشد.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با عدل خداوند فرمود:
«إِذا رَجَفَتِ الرّاجِفَةُ وَ حَقَّتْ بِجَلائِلِها الْقِيامَةُ... فَلَمْ يُجْزَ في عَدْلِهِ وَ قِسْطِهِ يَوْمَئِذ خَرْقُ بَصَر في الْهَواءِ وَ لا هَمْسُ قَدَم في الاَْرْضِ إِلاّ بِحَقِّهِ» «چون زمين لرزنده بلرزد و قيامت با اهوالش واقع شود، در عدالت خداوند مجازات نشود، نفوذ نگاهى در هوا و نه صداى آرام قدمى در زمين، مگر به حق و عدالت.»
(شرح‌های خطبه:
)
السلام عليک يا امير المؤمنين و اى خلّاق سخن.
درباره فتنه‌ها فرموده:
«ثُمَّ يأْتي بَعْدَ ذلِكَ طالِعُ الْفِتْنَةِ الرَّجوفِ وَ الْقاصِمَةِ الزَّحوفِ» «سپس مى‌آيد مقدمات فتنه لرزاننده فتنه شكننده حمله كننده.»
(شرح‌های خطبه:
)
«رواجف» جمع راجفه است؛ چنانكه در خطبه ۲۲۰ آمده است.
این واژه تنها یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رَجَف»، ج۱، ص۴۳۵.
