• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سبق (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: (مقالات مرتبط).

سَبْق (به فتح سین و سکون باء) از واژگان نهج البلاغه به معنای تقدّم و پيش افتادن است. سُبْقَة (به ضم سین و سکون باء) (بر وزن عقبه) به معناى انتهاء و غايتى كه مسابقه دهنده بايد به آن برسد است. سَبْقَة (به فتح سین و سکون باء) (بر وزن عقل) به معناى براى يکبار مسابقه است. سِبَاق (به کسر سین و فتح باء) به معناى مسابقه است. سَابِقَة (به فتح سین و کسر باء) به معناى حالت و كار و وصف گذشته است.



سَبْق (بر وزن عقل) به معنای تقدّم و پيش افتادن است. راغب گويد: اصل سبق پيش افتادن در راه رفتن است و در غير آن به طور مجاز به كار مى‌رود و به طور استعاره در احراز فضيلت آيد. نحو «و السابقون السابقون». «مسابقه» به معناى بين الاثنين است. «سبقه» (بر وزن عقبه) به معناى انتهاء و غايتى كه مسابقه دهنده بايد به آن برسد است. و (بر وزن عقل) به معناى براى يکبار مسابقه است. «سباق» مصدر است به معناى مسابقه است. «سابقه» به معناى حالت و كار و وصف گذشته است.


حضرت علی (علیه‌السلام) «الْحَمْدُ للهِ الَّذِي لَمْ تَسْبِقْ لَهُ حَالٌ حالاً فَيَكُونَ أَوَّلاً قَبْلَ أَنْ يَكُونَ آخِراً» «حمد خدایى را كه براى او حالى از حالى پيش نگرفته است تا اوّل باشد قبل از آخر شدن و اگر در اوصاف خداوند تقدّمى بود اوّل و آخر در او به وجود مى‌آمد و آن خلاف بى‌انتهائى و واجب الوجود بودن است.» (شرح‌های خطبه: )


در مقام موعطه فرموده: «أَلاَ وَإِنَّ اليَوْمَ المِضْمارَ وَغَداً السِّبَاقَ وَالسَّبَقَةُ الجَنَّةُ وَالغَايَةُ النَّارُ» «بدانيد امروز ميدان است، فرداى قيامت مسابقه و غايت و هدف بهشت يا آتش است.» (شرح‌های خطبه: )
مرحوم رضى فرموده: چون سبقه در چيز محبوب گفته مى‌شود، لذا فرموده: «وَالْجَنَّةُ سُبْقَتُهُ» بر خلاف آتش كه در آن غايه آمده است. (و جايزه بزرگش بهشت است.) (شرح‌های خطبه: )


آن گاه كه شنيد بنى اميّه او را به خون عثمان متهم مى‌كنند فرمود: «أَوَلَمْ يَنْهَ بَنِي أُمَيَّةَ عِلْمُهَا بِي عَنْ قَرْفي أَوَمَا وَزَعَ الْجُهَّالُ سَابِقَتِي عَنْ تُهَمَتِي» (قرن بر وزن عقل) عيب گرفتن «وزع»: كفّ و بازدارى يعنى «آيا بنى اميّه را دانستن حال من از عيب گرفتن بر من نهى نكرد، آيا جاهلان را سابقه حال من از تهمت زدن بر من باز نداشت.» (شرح‌های خطبه: ) يعنى آن‌ها مى‌دانند كه من از عثمان حمايت كردم و مانع ريخته شدن خون او بودم.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۱۴.    
۲. طريحی، فخرالدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۵، ص۱۸۲.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۳۹۵.    
۴. السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۲۲، خطبه ۶۴.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۱۰۷، خطبه ۶۳.    
۶. صبحي صالح، نهج البلاغه، ص۹۶، خطبه ۶۵.    
۷. مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۱۲۷، خطبه ۶۵.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۶۱.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۶۲.    
۱۰. مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين، ج۳، ص۶۸.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴.    
۱۲. ابن ابی‌الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۵۳.    
۱۳. السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۲، خطبه ۲۸.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۶۷، خطبه ۲۸.    
۱۵. صبحي صالح، نهج البلاغه، ص۷۱، خطبه ۲۸.    
۱۶. مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۷۹، خطبه ۲۸.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۸.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۹.    
۱۹. مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين، ج۴، ص۴۷۶.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶.    
۲۱. ابن ابی‌الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۹۱.    
۲۲. السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۳۶، خطبه ۱۰۵.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۲۰۳، خطبه ۱۰۴.    
۲۴. صبحي صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۳، خطبه ۱۰۶.    
۲۵. مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۲۲۵، خطبه ۱۰۶.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۳.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۸.    
۲۸. مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين، ج۴، ص۴۷۶.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۶۰.    
۳۰. ابن ابی‌الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۷۱.    
۳۱. السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۳۶، خطبه ۷۴.    
۳۲. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۱۲۱، خطبه ۷۳.    
۳۳. صبحي صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۳، خطبه ۷۵.    
۳۴. مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۱۴۱، خطبه ۷۵.    
۳۵. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴۴۴.    
۳۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴۴۵.    
۳۷. مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين، ج۳، ص۲۲۷.    
۳۸. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۲۷.    
۳۹. ابن ابی‌الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۱۶۹.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سبق»، ج۱، ص۵۱۴.    






جعبه ابزار