سوره قارعة (متن و ترجمه)

(بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ)
(الْقَارِعَةُ) (۱)
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
آن حادثۀ کوبنده

(مَا الْقَارِعَةُ) (۲)
چیست آن حادثه کوبنده؟

(وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْقَارِعَةُ) (۳)
و تو چه می‌دانی آن حادثۀ کوبنده چیست؟

(یَوْمَ یَکُونُ النَّاسُ کَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ) (۴)
روزی که مردم [ در سراسیمگی ] چون پروانه‌های پراکنده‌اند!

(وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ) (۵)
و کوه‌ها مانند پشمِ رنگین حلاجی‌شده [ از هم باز ] می‌شوند،

(فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ) (۶)
اما کسی که اعمالِ وزن‌شده‌اش سنگین [ و با ارزش ] است

(فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیَةٍ) (۷)
در زندگی خوش و پسندیده‌ای است

(وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ) (۸)
و اما کسی که اعمالِ وزن‌شده‌اش سبُک [ و بی‌ارزش ] است

(فَأُمُّهُ هَاوِیَةٌ) (۹)
پناهگاهش «هاویه» است.

(وَمَا أَدْرَاکَ مَا هِیَهْ) (۱۰)
تو چه می‌دانی هاویه چیست؟

(نَارٌ حَامِیَةٌ) (۱۱)
آتشی است بسیار پُرحرارت و سوزان!