سید حسن فقیه درب امامی اصفهانی (۱۳۱۳-۱۳۸۹ش)، فرزند عطاءاللّه فقیه درب امامی، از علمای اصفهان در سده چهاردهم شمسی بود. وی ده‌ها سال از مدرسانحوزه علمیه اصفهان بود و خدمات فرهنگی، رفاهی و اجتماعی بسیاری را به انجام رساند. از ایشان چندین تالیف بر جای مانده است.
سیّد حسن ده‌ها سال به تدریسفقه و اصول و حدیث و تفسیر در حوزه علمیه اصفهان مشغول بود. ظهرها در مسجد الکریم و شب‌ها در مسجد بابا محمّدعلی سقا (مسجد امامی) اقامه جماعت می‌کرد و به پاسخگویی و رفع مشکلات شرعی مردم می‌پرداخت. در بسیاری از امور خیریه پیشقدم بوده و به همت ایشان بسیاری از مساجد و مدارس حوزه علمیه اصفهان مانند مدرسه ذوالفقار، مدرسه خالصیه، مدرسه بابا قاسم، مدرسه نیم‌آورد، مدرسه عربان، تعمیر شده و مدارس تازه همچون مدرسه محمودیه، مدرسه الغدیر و مدرسه جوادیّه تاسیس شده است. همچنین با بسیاری از مؤسسات خیریه و مذهبی اصفهان همکاری داشته و یا عضو هیات امنای آنها بوده است. سخنرانی‌ها و فعالیت‌های ایشان علیه فرقه بهائیت و عقاید مارکسیستی و التقاطی در اصفهان بسیار مشهود است.
