شر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

شرّ از اصطلاحات قرآنی مقابل خیر و به معنای بد و ضرر است.

---

راغب گفته: شر آنست که همه از آن اعراض می‌کنند چنانکه خیر آنست که همه به آن مایل می‌شوند. طبرسی فرموده خیر نفع خوب و شرّ ضرر قبیح است. وَ عَسی‌ اَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ‌ در آیات گاهی معنی ضرر مناسب است مثل آیه فوق و گاهی معنای قبیح و بد نحو اَنْتُمْ‌ شَرٌّ مَکاناً...
در اقرب الموارد گوید: شرّ اسمی است جامع تمام رذائل و خطایا و در «فُلَانٌ‌ شَرُّ النَّاسِ» [[|اسم تفضیل]] است همزه آن در اثر کثرت استعمال حذف شده چنانکه در «فلان خیر النّاس».
علی هذا شرّ در آیه‌ اُولئِکَ هُمْ‌ شَرُّ الْبَرِیَّةِ و نظیر آن اسم تفضیل است و ایضا در آیه‌ قُلْ هَلْ اُنَبِّئُکُمْ‌ بِشَرٍّ مِنْ ذلِکَ‌ و نظائر آن باید بقرینه «من» تفضیلیه اسم تفضیل باشد.

---