• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صالح بن عبید مروک

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صالح بن عبید بن سالم معروف به مروک بن عبید، از اصحاب امام جواد (علیه‌السّلام) و از محدثان شیعه در عصر آن حضرت بود.


صالح بن عبید بن سالم بن ابی حفصه، مشهور به مروک، برخی از رجال‌شناسان وی را اهل قم
[۱] قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۶، ص۸۴.    
و نامش را صالح دانسته و او را از موالی بنی عجل یا عمار بن مبارک عجلی
[۲] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۲۵.    
و صحابی امام جواد (علیه‌السّلام) ذکر کرده‌اند.
[۳] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۰۶.    
[۴] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۱۳۸.    

وی به گفته بعضی از نویسندگان، فردی مورد اعتماد و اهل صداقت بود
[۵] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۳.    
[۶] ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۸۸.    
[۷] حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۲۸۱.    
[۸] مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۱۷۷.    


مروک از امام رضا (علیه‌السّلام) و شخصیت‌هایی چون جمیع بن عمیر، سماعة بن مهران و نشیط بن صالح روایت کرده و محدثانی چون احمد بن محمد بن خالد برقی (م ۲۸۰ هـ)، احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی، یعقوب بن یزید، عباس بن معروف، هیثم بن ابی‌مسروق نهدی و سهل بن زیاد از او نقل حدیث کرده‌اند.
[۹] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۶۵.    


نجاشی به نقل از رجالیون قمی می‌آورد که احادیث موجود در کتاب النوادر مروک در حکم اصل (کتابی حاوی مجموعه روایاتی که راوی بدون واسطه از معصوم شنیده و ثبت و ضبط کرده) می‌باشد. راوی این اثر احمد برقی است.
[۱۰] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۲۵.    
[۱۱] طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۱۶۸.    
[۱۲] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۳۴۱.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۳] استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۲، ص۳۸۰.    
[۱۴] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۷، ص۳۳۴.    
[۱۵] اسدی جزائری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۴، ص۳۳۲.    
[۱۶] ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۱۲۳.    


۱. ↑ قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۶، ص۸۴.    
۲. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۲۵.    
۳. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۰۶.    
۴. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۱۳۸.    
۵. ↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۳.    
۶. ↑ ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۸۸.    
۷. ↑ حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۲۸۱.    
۸. ↑ مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۱۷۷.    
۹. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۶۵.    
۱۰. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۲۵.    
۱۱. ↑ طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۱۶۸.    
۱۲. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۳۴۱.    
۱۳. ↑ استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۲، ص۳۸۰.    
۱۴. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۷، ص۳۳۴.    
۱۵. ↑ اسدی جزائری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۴، ص۳۳۲.    
۱۶. ↑ ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۱۲۳.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۰۲، برگرفته از مقاله «صالح بن عبید بن سالم».



جعبه ابزار