«اصمات» در لغت به معنای ساکت کردن و در اصطلاح تجوید عبارت است امتناع متکلم از تلفظ به کلمه‌ای چهار یا پنج حرفی که همگی دارای صفت اصمات بوده و هیچ یک از حروف مذلقه در آن نباشد.
صفت اصمات در مقابل صفت اذلاق ، یکی از صفات اصلی یا متضاد حروف است که لفظ واجد این صفت، هنگام تلفظ، سنگین و سخت ادا می‌شود. حروف دارای این ویژگی را «مصمته» گویند؛ مانند: ع، غ، ق، و….
[۱]صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص (۴۴-۴۵).
[۲]موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص (۵۵-۵۶).
