• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفت رخاوت•

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صفت رخاوت به جریان داشتن صوت در خلال تلفظ حرف اطلاق می‌شود و یکی از صفات اصلی حروف می‌باشد.



«رخاوت یا رخوت» ضد شدت و در لغت به معنای نرمی و سستی، و در تجوید عبارت است از جریان صوت یا هوا در خلال تلفظ حرف.


صفت رخاوت در مقابل صفت شدت ، از صفات اصلی یا متضاد حروف به شمار می‌آید.
[۱] پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۵۱.
[۲] خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۲، ص (۱۳۷۵-۱۳۷۶).
[۳] بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۶۸.
[۴] موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص (۵۱-۵۲).
[۵] قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، -۴۶۱ق، الموضع فی التجوید، ص۸۹.
[۶] محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۴۷.



حروف رخاوت .


۱. پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۵۱.
۲. خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۲، ص (۱۳۷۵-۱۳۷۶).
۳. بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۶۸.
۴. موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص (۵۱-۵۲).
۵. قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، -۴۶۱ق، الموضع فی التجوید، ص۸۹.
۶. محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۴۷.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«صفت رخاوت».    



جعبه ابزار