صمعاء که مذکر آن «اصمع» می‌باشد در کلمات فقها وصف حیوان قربانی آمده و مراد از آن حیوانی است که در اصل خلقت فاقد گوش و یا دارای گوش کوچک و غیر طبیعی است.
از شرایط قربانی حج تام بودن اعضای آن است و حیوانناقص کفایت نمی‌کند؛ لیکن اگر صمعاء باشد در اینکه مصداق ناقص است یا تام، اختلاف است. گروهی قربانی کردن چنین حیوانی را کافی دانسته‌اند
