• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صوامع (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صوامع
صوامع:(لَّهُدِّمَتْ صَوامِعُ)
«صوامع» جمع‌ «صومعه» به معناى مكانى است كه معمولًا در بيرون شهرها و دور از جمعيت، براى تاركان دنيا، زهاد و عباد ساخته مى‌شد كه در فارسى به آن‌ «دير» گويند. (بايد توجّه داشت «صومعه» در اصل به معناى بنايى است كه قسمت بالاى آن به هم پيوسته است، و ظاهراً اشاره به گلدسته‌هاى چهار پهلویى بوده كه راهبان براى صومعه خود درست مى‌كردند).



(الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَ بِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَ لَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ) (همان‌ها كه از خانه‌ها و شهر خود، به ناحق رانده شدند، و گناهى نداشتند جز اين‌كه مى‌گفتند: «پروردگار ما، خداى يكتاست!» و اگر خداوند بعضى از مردم را به وسيله بعضى ديگر دفع نكند، ديرها، و معابد یهود و نصاری، و مساجدى كه نام خدا در آن بسيار برده مى‌شود، ويران مى‌گردد. و خداوند كسانى را كه يارىِ او كنند و از آيينش دفاع نمايند يارى مى‌كند؛ خداوند توانا و شكست‌ناپذير است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه صوامع جمع صومعه است، و صومعه نام معبدهايى است كه براى عبادت عابدان و زاهدان، در بالاى كوه‌ها و در بيابان‌هاى دوردست ساخته مى‌شد، و معمولا عمارتى نوک تيز و مخروطى بود. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. حج/سوره۲۲، آیه۴۰.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۴، ص۱۳۰.    
۳. حج/سوره۲۲، آیه۴۰.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۳۷.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۴۴.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۸۵.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۱۹.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۳۹.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «صوامع»، ص۳۳۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره حج | لغات قرآن




جعبه ابزار