• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طبقه پانزدهم فلاسفه اسلامی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



طبقه‌بندی فلاسفه اسلامی از نظر سیر زمانی بر حسب استاد و شاگردی می‌باشد. یعنی آنان‌که در یک طبقه‌ قرار می‌گیرند، یا واقعا از اساتید طبقه بعدی و شاگردان طبقه قبل هستند و یا هم‌زمان آن‌ها می‌باشند. منظور از فلاسفه اسلامی آن‌هایی هستند که در جو اسلامی و محیط اسلامی فعالیت داشته‌اند و احیانا مسلمان هم نبوده‌اند. در طبقه پانزدهم سه تن از فیلسوفان اسلامی حضور دارند که عبارتند از: قطب‌الدین رازی، میرک بخارایی و قاضی عضدالدین ایجی.



قطب الدین محمد بن ابی‌جعفر رازی، معروف به قطب‌الدین رازی. از علمای نامی اسلامی است. حکیم و منطقی و فقیه بوده است. نزد علامه حلی درس خوانده و علامه به او اجازه حدیث داده است. شهید اول او را ملاقات کرده و از او اجازه روایت گرفته و او را دریایی بی‌پایان یافته است.
قطب الدین رازی- هم‌چنان‌که قبلاً گفتیم- شمسیه کاتبی قزوینی را شرح کرده و اکنون کتاب درسی طلاب است. دیگر این‌که کتابی نوشته به نام محاکمات و در آن کتاب میان دو شارح بزرگ اشارات: فخرالدین رازی و نصیرالدین طوسی داوری کرده است. دیگر اینکه کتاب مطالع الانوار قاضی سراج‌الدین ارموی را در منطق شرح کرده که چاپ شده و هم اکنون به نام شرح مطالع معروف است و احیاناً در حوزه‌های علمیه تدریس می‌شود. شهرت قطب‌الدین رازی به واسطه این سه کتاب است ولی او کتاب‌های دیگر هم دارد. قطب‌الدین در سال ۷۶۶ یا ۷۷۶ درگذشته است.
[۱] مدرس تبریزی، محمدعلی، ج۴، ص۴۶۵- ۴۶۷.



شمس الدین محمد بن مبارکشاه مروی، معروف به میرک بخارایی. کتاب حکمة العین کاتبی قزوینی را شرح کرده و احیاناً در کتب فلسفه از او به شارح حکمة العین یاد می‌شود، و میرسیدشریف جرجانی بر شرح حکمة العین حاشیه زده است. تاریخ وفاتش بر ما معلوم نیست.


قاضی عضدالدین عبد‌الرحمن ایجی شیرازی. هم حکیم بوده و هم متکلم و هم اصولی. نظریات او در علم اصول و هم‌چنین در برخی مسائل فلسفی و کلامی مطرح است. کتاب معروف او مواقف است که هر چند عنوان کلام دارد نه فلسفه، ولی می‌دانیم که بعد از دوره خواجه نصیرالدین طوسی و تالیف کتاب تجرید، کلام به نسبت زیادی به فلسفه نزدیک شد؛ یعنی هدف‌های کلامی با معیارهای فلسفی نه با معیارهای کلامی توجیه می‌شد و بسیاری از مسائل الهیات بالمعنی الاعم و بالمعنی الاخص فلسفه در کتب کلامی طرح می‌شد، لهذا مواقف از این نظر جای شایسته‌ای دارد. این کتاب را میرسیدشریف جرجانی شرح کرده و مکرر با متن چاپ شده است.
قاضی عضدالدین شاگردانی تربیت کرده است از قبیل تفتازانی، شمس‌الدین کرمانی، سیف‌الدین ابهری. او در سال ۷۰۰ یا ۷۰۱ متولد شده و در سال ۷۵۶ یا ۷۶۰ درگذشته است.


۱. مدرس تبریزی، محمدعلی، ج۴، ص۴۶۵- ۴۶۷.



مطهری، مرتضی، خدمات متقابل اسلام و ایران، ج۱، ص۵۷۳.    



جعبه ابزار