عبادت صحیح
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فعل خارجی مطابق با امر عبادی مولا را
عبادت صحیح می‌گویند.
عبادت صحیح، مقابل
عبادت فاسد بوده و عبادتی گفته می‌شود که در خارج مطابق با امر مولا انجام شود؛ یعنی به طور کامل و با تمامی اجزا و شرایط آن به جا آورده شود ( تام الاجزاء و الشرایط ) و موجب
برائت ذمه مکلف گردیده و اثر خاص آن
عبادت بر آن نیز بار شود؛ برای مثال،
نماز صحیح باعث دوری شخص از
فحشا و
منکر می‌گردد ( ان الصلاة تنهی عن الفحشاء و المنکر)
به بیان دیگر، عبادت صحیح، عبادتی است که موجب سقوط
اعاده در وقت و
قضا در خارج وقت می‌گردد.
در عبادت صحیح دو شرط لحاظ شده است:
۱ ـ ذاتاً صلاحیت مقربیت به مولا را داشته باشد؛ ۲ ـ
مکلف نیز در عمل، آن را به
قصد قربت انجام دهد.
مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۴۴.
فاضل لنکرانی، محمد، ایضاح الکفایة، ج۳، ص۲۱۵.
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۹۶.
سبحانی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ج۱,۲، ص۳۸.
آخوندخراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۲۰.
مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۱، ص۶۰۷.
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
