• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


عبدالرحمن بن عبدالله ارْحَبی یکی از شهدای کربلا است.



نام وی عبدالرحمن کدری
[۱] فرسان الهیجاء ج۲، ص۲۳۴.
و عبدالرحمن بن عبدالله ارْحَبی
[۲] مناقب ج۳، ص۲۴۱.    
[۳] تسمیة من قتل، ش ۹۶.
[۴] رجال طوسی، ص۱۰۳.    
[۵] مناقب ج۳، ص۲۶۰.    
[۶] ارشاد ج۲، ص۳۷.    
[۷] ارشاد ج۲، ص۳۹.    
[۸] تذکرة الخواص، ص۲۲۱.
و عبدالرحمن بن عبید ارحبی
[۹] اخبار الطوال، ص۲۲۹.
[۱۰] روضة الشهداء، ص۲۰۵.
آمده است. ارْحَبى منسوب به ارْحَبْ، تیره‏ اى از همدان است.
[۱۱] تسمیة من قتل، ش ۹۶.
[۱۲] الانساب سمعانى ج۱، ص۱۰۶.



عبدالرحمن، از تابعین و مردی شجاع
[۱۳] ابصارالعین، ص۱۳۱.
[۱۴] تنقیح المقال ج۲، ص۱۴۵.
و کاردان و فصیح بود.
[۱۵] یاران پایدار، ص۹۷.



به گفته برخی از مورخین، وی و چند تن دیگر در دوازدهم ماه مبارک رمضان سال ۶۰ ه. ق با حدود صد و پنجاه دعوت‏نامه ( پنجاه نامه
[۱۶] اخبارالطوال، ص۲۲۹.
[۱۷] انساب الاشراف ج۳، ص۱۵۸.
پنجاه و سه نامه
[۱۸] تاریخ طبرى ج۵، ص۳۵۲.
) که از طرف یک یا دو یا چهار نفر بود عازم مکه گردید.
[۱۹] ارشاد ج۲، ص۳۷.    
[۲۰] مناقب ج۳، ص۲۴۱.    
ولی برخی دیگر گفته‏ اند: عبدالرحمن و بیش از ۱۵۰ نفر دیگر از کوفه به سمت مکه روانه شده و به خدمت امام حسین علیه السلام رسیدند و با هر کدام دو یا سه یا چهار نامه بود.
[۲۱] ارشاد ج۲، ص۳۷.    
[۲۲] مناقب ج۳، ص۲۴۱.    



در پی ارسال نامه‏ های فراوان مردم کوفه به اباعبدالله الحسین علیه السلام، عبدالرحمن و قیس بن مسهر صیداوی و عمارة بن عبدسلولی به فرمان آن حضرت با مسلم علیه السلام راهی کوفه شد؛
[۲۳] الفتوح ج۵، ص۴۸.
و پس از شهادت حضرت مسلم علیه السلام به خدمت امام علیه السلام برگشت.
[۲۴] ارشاد ج۲، ص۳۹.    
[۲۵] تاریخ طبرى ج۵، ص۳۵۴.
[۲۶] انساب الاشراف ج۳، ص۱۵۹.



در روز عاشورا با کسب اجازه از سیدالشهدا به میدان شتافت؛
[۲۷] تنقیح المقال ج۲، ص۱۴۵.
[۲۸] ابصارالعین، ص۱۳۱-۱۳۲.
و در حمله نخست به شرف شهادت نایل گشت.
[۲۹] مناقب ج۳، ص۲۶۰.    
[۳۰] وسیلة الدارین، ص۱۶۵.



او در حال نبرد چنین رجز می‏خواند:
انّی لِمَنْ یُنْکِرنی ابْنُ الکدن • إنّی‏ عَلی دینِ حُسَینٍ وَحَسَنْ
[۳۱] انساب الاشراف ج۳، ص۱۹۶.

کسی که مرا انکار می‏کند [۱۲]     من فرزند کدن هستم و دینم دین حسین و حسن است.
برخى از متأخرین بدون استناد به مأخذى رجز ذیل را به عبدالرحمن نسبت داده‏ اند:
صبراً على الاسیافِ وَالاسِنَّة • صبراً علیها لدخول الجنّة
[۳۲] ابصارالعین، ص۱۳۲.

برخی دیگر نیز به نقل از مناقب به بیت فوق چنین افزوده‏ اند:
و حُورِ عَيْنٍ ناعِماتٍ هُنَّهْ • یا نَفْسُ لِلرّاحةِ فَاجْهِدَنَّهْ‏
وفى طلابِ الخیرِ فَارْغِبَنَّهْ
[۳۳] فرسان الهیجاء ج۱، ص۲۳۲.
[۳۴] وسیلة الدارین، ص۱۶۵.

مؤلف «دائرة المعارف الحسینیه» مى‏ گوید: سماوى اوّلین كسى است كه به اشتباه رجز فوق را به عبدالرحمن نسبت داده و چنین مطلبى در منابع اصلى وجود ندارد.
[۳۵] دائرة المعارف الحسینیه ج۶، ص۲۵۷.



در زیارت ناحیه مقدسه امام علیه السلام از وی چنین یاد شده است: «السَّلامُ عَلی عَبدِ الرَّحمنِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ بْنِ الْکِدِرِ ألْأَرْحَبی‏.»
[۳۶] بحارالانوار ج۴۵، ص۷۳.    
[۳۷] بحارالانوار ج۹۸، ص۲۷۳.    


 
۱. ↑ فرسان الهیجاء ج۲، ص۲۳۴.
۲. ↑ مناقب ج۳، ص۲۴۱.    
۳. ↑ تسمیة من قتل، ش ۹۶.
۴. ↑ رجال طوسی، ص۱۰۳.    
۵. ↑ مناقب ج۳، ص۲۶۰.    
۶. ↑ ارشاد ج۲، ص۳۷.    
۷. ↑ ارشاد ج۲، ص۳۹.    
۸. ↑ تذکرة الخواص، ص۲۲۱.
۹. ↑ اخبار الطوال، ص۲۲۹.
۱۰. ↑ روضة الشهداء، ص۲۰۵.
۱۱. ↑ تسمیة من قتل، ش ۹۶.
۱۲. ↑ الانساب سمعانى ج۱، ص۱۰۶.
۱۳. ↑ ابصارالعین، ص۱۳۱.
۱۴. ↑ تنقیح المقال ج۲، ص۱۴۵.
۱۵. ↑ یاران پایدار، ص۹۷.
۱۶. ↑ اخبارالطوال، ص۲۲۹.
۱۷. ↑ انساب الاشراف ج۳، ص۱۵۸.
۱۸. ↑ تاریخ طبرى ج۵، ص۳۵۲.
۱۹. ↑ ارشاد ج۲، ص۳۷.    
۲۰. ↑ مناقب ج۳، ص۲۴۱.    
۲۱. ↑ ارشاد ج۲، ص۳۷.    
۲۲. ↑ مناقب ج۳، ص۲۴۱.    
۲۳. ↑ الفتوح ج۵، ص۴۸.
۲۴. ↑ ارشاد ج۲، ص۳۹.    
۲۵. ↑ تاریخ طبرى ج۵، ص۳۵۴.
۲۶. ↑ انساب الاشراف ج۳، ص۱۵۹.
۲۷. ↑ تنقیح المقال ج۲، ص۱۴۵.
۲۸. ↑ ابصارالعین، ص۱۳۱-۱۳۲.
۲۹. ↑ مناقب ج۳، ص۲۶۰.    
۳۰. ↑ وسیلة الدارین، ص۱۶۵.
۳۱. ↑ انساب الاشراف ج۳، ص۱۹۶.
۳۲. ↑ ابصارالعین، ص۱۳۲.
۳۳. ↑ فرسان الهیجاء ج۱، ص۲۳۲.
۳۴. ↑ وسیلة الدارین، ص۱۶۵.
۳۵. ↑ دائرة المعارف الحسینیه ج۶، ص۲۵۷.
۳۶. ↑ بحارالانوار ج۴۵، ص۷۳.    
۳۷. ↑ بحارالانوار ج۹۸، ص۲۷۳.    



جمعی از نویسندگان ، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا،ص۲۱۳-۲۱۴.





رده‌های این صفحه : اصحاب امام حسین | شهدای غیر بنی هاشم در کربلا | شهدای کربلا
جعبه ابزار