• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالله بن حکم ارمنی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


عبدالله بن حکم ارمنی، از محدثان شیعه و اصحاب امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) بوده و از آن حضرت و امام محمد باقر (علیهما‌السّلام) روایت کرده است. کتاب الحدیث اثر برجای اوست.


عبدالله بن حکم ارمنی، از اصحاب امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) بود
[۱] ابن داوود حلی، رجال ابن داوود، ص۲۹۸.    
[۲] مامقانی، شیخ عبد الله، تنقیح المقال، ج۱۴، ص۶۷.    
و از آن حضرت
[۳] نجاشی، ابو العباس، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۲۵.    
[۴] نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۳.    
و امام محمد باقر (علیهما‌السّلام)
[۵] شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۳۸۳.    
روایت کرده است.
از محدثانی چون عبدالله بن ابراهیم جعفری، عبدالله بن جعفر جعفری
[۶] شیخ کلینی، الکافی، ۱/۳۵۸ و ۳۶۶.    
و جابر
[۷] خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۱۸۳.    
نیز روایاتی نقل کرده است.
کسانی چون ابوعمران موسی بن رنجویه،
[۸] نجاشی، ابو العباس، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۲۵.    
[۹] قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۳، ص۲۷۹.    
جعفر بن سلیمان،
[۱۰] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۴۸۲.    
[۱۱] کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۱۰۱.    
محمد بن ابی عمیر
[۱۲] مامقانی، شيخ عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۱۷۹.
[۱۳] طریحی، فخرالدین، جامع المقال، ص۷۸.    
و ابومحمد ارمنی
[۱۴] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۴۸۲.    
از وی روایت کرده‌اند.
او از محدثان شیعه بود، ولی در نقل روایت، فردی ضعیف شمرده می‌شد و غیرقابل اعتماد بود.
[۱۵] نجاشی، ابو العباس، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۲۵.    
[۱۶] علامه حلی، خلاصة الاقوال، ج۱، ص۳۷۳.    
[۱۷] علامه مجلسی، الوجیزه، ص۱۰۶.    
[۱۸] علامه حلی، ایضاح الاشتباه، ج۱، ص۲۳۸.    


کتاب الحدیث اثر برجای مانده عبدالله است.
[۱۹] طهرانی، آقا بزرگ، الذریعه، ج۶، ص۳۴۴.    
[۲۰] استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۷، ص۲۴.    
[۲۱] ابن شهرآشوب، معالم العلماء، ص۷۳.
[۲۲] فیض کاشانی، محمد بن محسن، نضد الایضاح، ص۱۹۰.


۱. ↑ ابن داوود حلی، رجال ابن داوود، ص۲۹۸.    
۲. ↑ مامقانی، شیخ عبد الله، تنقیح المقال، ج۱۴، ص۶۷.    
۳. ↑ نجاشی، ابو العباس، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۲۵.    
۴. ↑ نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۳.    
۵. ↑ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۳۸۳.    
۶. ↑ شیخ کلینی، الکافی، ۱/۳۵۸ و ۳۶۶.    
۷. ↑ خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۱۸۳.    
۸. ↑ نجاشی، ابو العباس، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۲۵.    
۹. ↑ قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۳، ص۲۷۹.    
۱۰. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۴۸۲.    
۱۱. ↑ کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۱۰۱.    
۱۲. ↑ مامقانی، شيخ عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۱۷۹.
۱۳. ↑ طریحی، فخرالدین، جامع المقال، ص۷۸.    
۱۴. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۴۸۲.    
۱۵. ↑ نجاشی، ابو العباس، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۲۵.    
۱۶. ↑ علامه حلی، خلاصة الاقوال، ج۱، ص۳۷۳.    
۱۷. ↑ علامه مجلسی، الوجیزه، ص۱۰۶.    
۱۸. ↑ علامه حلی، ایضاح الاشتباه، ج۱، ص۲۳۸.    
۱۹. ↑ طهرانی، آقا بزرگ، الذریعه، ج۶، ص۳۴۴.    
۲۰. ↑ استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۷، ص۲۴.    
۲۱. ↑ ابن شهرآشوب، معالم العلماء، ص۷۳.
۲۲. ↑ فیض کاشانی، محمد بن محسن، نضد الایضاح، ص۱۹۰.


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۵۶، برگرفته از مقاله «عبدالله بن حکم ارمنی».



جعبه ابزار