عبدالله بن محمد ازدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابومحمد عبدالله بن محمد ازدی، از
لغویون قرن پنجم است.
تاریخ و مکان ولادت وی مشخص نیست؛ ولی بنا به قول محقق کتاب الماء؛ هادی حسن حمودی، تولد او در صحار در سرزمین
عمان بوده است و به نقل عیون الانباء
وفات او در
جمادی الاخر سال ۴۶۶ ق در شهر بلنسیه در
اندلس اتفاق افتاده است.
از آنچه که با مطالعه الفاظ معنا شده در این کتاب ارزشمند برمی آید، به نظر می‌رسد مؤلف به
بصره و
بغداد مسافرت کرده است و سپس به
ایران آمده و درک محضر
ابوریحان بیرونی و
ابن سینا را نموده است. وی در کتاب خود علاوه بر اشاره‌ای که در مقدمه کرده است، مکررا از ابن سینا با تعبیراتی چون شیخنا العلامه نام برده و نه تنها در نقل مطالب از آثار شناخته شده ابن سینا استفاده کرده است به آموخته‌های شفاهی خود نیز از محضر استاد اشارات متعدد دارد. همین موضوع مقارنه و قرب زمانی مؤلف با حیات علمی ابن سینا به ارزش این اثر صدچندان می‌افزاید و به درک صحیح تر مصطلاحات
طب سنتی کمک می‌کند.
ظاهرا مولف پس از
سفر به ایران و کسب اندوخته علمی به
بیت المقدس و از آنجا برای توقف کوتاهی به
مصر رفته و پس از آن به یکی از قطب‌های علمی آن عصر؛ یعنی سرزمین اسلامی اندلس (
اسپانیا) سفر کرده است و وفات وی در همان سرزمین واقع شده است.
کتاب الماء
نرم افزار طب، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
