علی حصار
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَصّار، علی بن محمد خزرجی،
فقیه و
محدّث مالکی
قرن ششم و هفتم بود.
کنیه‌اش ابوالحسن بود، در فاس به دنیا آمد ، سال ولادت او دانسته نیست. بعدها در سَبْتَه اقامت گزید.
خاندان او در اصل از اشبیلیه (اندلس) بودند.
حصّار به
اندلس رفت و به تحصیل
اصول فقه پرداخت. از آن‌جا به
مصر کوچ کرد و از ابوعبداللّه محمد بن حُمَید بهره علمی برد و از او و ابوالقاسم بن جُبَیش
حدیث شنید
منذری (متوفی ۶۵۶) در مصر از او حدیث شنید .
حصّار سپس به
حج تشرف یافت و مدتی در
مکه مجاور شد.
او را فردی فاضل و آشنا با علوم گوناگون وصف کرده و گفته‌اند در
شعر نیز دستی داشته، در اصول فقه متبحر بوده و در این‌باره آثاری تألیف کرده است.
وی در ۶۱۱ در
مدینه فوت کرد.
برخی آثار حصّار عبارت‌اند از: الناسخ و المنسوخ؛ البیان فی تنقیح‌البرهان؛ کتابی درباره اصول دین و شرح آن در چهار بخش؛ تقریب‌المدارک فی رفع الموقوف و وصل المقطوع من حدیث مالک، که تلخیصی است از برخی قسمت‌های کتاب التمهید ابن‌عبدالبرّ (متوفی ۴۶۳).
(۱) ابن‌قاضی، جذوةالاقتباس فی ذکر من حَلَّ من الاعلام مدینة فاس، رباط ۱۹۷۳ ـ ۱۹۷۴.
(۲) احمدبابا بن احمد تنبکتی، نیل‌الابتهاج بتطریز الدیباج، چاپ عبدالحمید عبداللّه هرامه، طرابلس ۱۳۹۸/۱۹۸۹.
(۳) محمد بن احمد ذهبی، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، چاپ بشار عوادمعروف، بیروت ۱۴۲۴/ ۲۰۰۳.
(۴) عبدالعظیم بن عبدالقوی منذری، التکملة لوفیات النقلة، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «علی حصار»، شماره۶۲۷۳.
