• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عیب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




عِيْب (به کسر عین و سکون یاء) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای نقص و آنچه از خلقت و وضع اصلى كم يا زياد است.



عِيْب: نقص و آنچه از خلقت و وضع اصلى كم يا زياد است.


(فَأَرَدْتُ أَنْ‌ أَعِيبَها)، «خواستم آنرا معيوب كنم». آن همان خرق و سوراخ كردن كشتى بود كه بوسيله آن عالم انجام شد.
اين لفظ تنها يكبار در قرآن مجید آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۷۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۹۲.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۲۹.    
۴. کهف/سوره۱۸، آیه۷۹.    
۵. طبرسی، مجمع البیان، ج۶، ص۷۵۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عیب"، ج۵، ص۷۱.    






جعبه ابزار