• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غراب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




غُراب (به ضم غین) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای زاغ، پرنده‌ای شبيه به کلاغ داراى منقار و پاهاى سرخ است.



غُراب: زاغ، پرنده‌ای شبيه به کلاغ داراى منقار و پاهاى سرخ است.
هاکس در قاموس گويد: از كلاغ بزرگتر است. در تورات نيز آمده است‌.


(فَبَعَثَ اللَّهُ‌ غُراباً يَبْحَثُ فِي الْأَرْضِ لِيُرِيَهُ كَيْفَ يُوارِي سَوْأَةَ أَخِيهِ قالَ يا وَيْلَتى‌ أَ عَجَزْتُ أَنْ أَكُونَ مِثْلَ هذَا الْغُرابِ‌)، (سپس خداوند زاغى را فرستاد كه در زمين، جستجو و كند و كاو مى‌كرد؛ تا به او نشان دهد چگونه جسد برادر خود را دفن كند. او گفت: «واى بر من! آيا من ناتوان‌تر از آن هستم كه مانند اين زاغ باشم و جسد برادرم را دفن كنم؟!»).
آیه درباره كشتن و دفن كردن پسر آدم (علیه‌السّلام)، برادرش را است.
اين لفظ فقط دو بار در قرآن مجید آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۹۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۵.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۳۲.    
۴. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۰۲.    
۵. مائده/سوره، آیه۳۱.    
۶. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۴، ص۴۴۴-۴۴۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "غراب"، ج۵، ص۹۲.    






جعبه ابزار