غرم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غُرْم (به ضم غین و سکون راء) و
مَغْرَم (به فتح میم و سکون غین و فتح راء) از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای ضرر مالى و
غرامت است.
غُرْم:
(بر وزن قُفْل) ضرر مالى است.
در
مجمع فرموده: غُرْم و مَغْرَم نائبه ايست عارض به
مال، بى‌آنكه صاحبش خيانتى كرده باشد، و اصل آن به معنى لزوم است.
قول
راغب نيز چنين است.
(وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ مَغْرَماً) «مغرم» چنانكه گفته شد مصدر ميمى است، به معنى
غرامت، يعنى: «بعضى از اعراب باديه نشين
انفاق خويش را غرامت مي‌پندارند».
ايضا در
آیه:
(أَمْ تَسْئَلُهُمْ أَجْراً فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ)،
«يا از آنها مزدى براى
رسالت می‌خواهى كه از غرامت، سنگين و ناتوانند».
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "غرم"، ج۵، ص۹۵.
