• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غرم (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




غُرْم (به ضم غین و سکون راء) و مَغْرَم (به فتح میم و سکون غین و فتح راء) از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای ضرر مالى و غرامت است.



غُرْم: (بر وزن قُفْل) ضرر مالى است.
در مجمع فرموده: غُرْم و مَغْرَم نائبه ايست عارض به مال، بى‌آنكه صاحبش خيانتى كرده باشد، و اصل آن به معنى لزوم است. قول راغب نيز چنين است‌.


(وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ‌ مَغْرَماً) «مغرم» چنانكه گفته شد مصدر ميمى است، به معنى غرامت، يعنى: «بعضى از اعراب باديه نشين انفاق خويش را غرامت مي‌پندارند».
ايضا در آیه‌: (أَمْ تَسْئَلُهُمْ أَجْراً فَهُمْ مِنْ‌ مَغْرَمٍ‌ مُثْقَلُونَ‌)، «يا از آنها مزدى براى رسالت می‌خواهى كه از غرامت، سنگين و ناتوانند».


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۹۵.    
۲. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۱۳.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۶، ص۱۲۷.    
۴. طبرسی، مجمع البیان، ج۵، ص۹۵.    
۵. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۶.    
۶. توبه/سوره۹، آیه۹۸.    
۷. طور/سوره۵۲، آیه۴۰.    
۸. قلم/سوره۶۸، آیه۴۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "غرم"، ج۵، ص۹۵.    






جعبه ابزار