• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فج (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




فَجّ (به فتح فاء و تشدید جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای راه وسيع است و جمع آن فِجاج (به کسر فاء) می‌باشد.



فَجّ: راه وسيع است.
در مفردات گفته: فَجّ شكافى است ميان دو كوه و در راه وسيع به‌كار می‌رود و جمع آن فِجاج است.
در اقرب گفته: راه وسيع ميان دو كوه فَجّ و راه تنگ شَعْب است.
[۶] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «فج».



(يَأْتُوكَ رِجالًا وَ عَلى‌ كُلِّ ضامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِ‌ فَجٍ‌ عَمِيقٍ‌) «پياده و بر هر مرکب لاغر از هر راه دور می‌آيند».

۲.۱ - فجاج

(وَ جَعَلْنا فِيها فِجاجاً سُبُلًا لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ‌) (لِتَسْلُكُوا مِنْها سُبُلًا فِجاجاً)
در آیه اول ضمير «فِيها» ظاهرا راجع است به‌ «رَواسِيَ» در صدر آيه و «سُبُلًا» بدل است از فِجاج، يعنى: «در كوه‌ها راه‌هاى وسيع قرار داديم تا آنها به مقاصد و مواطن خويش راه يابند».
در آيه دوم فجاج صفت «سبل» است و مراد از آن وسعت است، «يعنى تا در زمين به راه‌هاى وسيع وارد شويد».


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۵۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۲۵.    
۳. ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۳۷.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۲۱.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۲۵.    
۶. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «فج».
۷. حجّ/سوره۲۲، آیه۲۷.    
۸. انبیاء/سوره۲۱، آیه۳۱.    
۹. نوح/سوره۷۱، آیه۲۰.    
۱۰. طبرسی، مجمع البیان، ج۷، ص۷۴.    
۱۱. طبرسی، مجمع البیان، ج۷، ص۷۳.    
۱۲. آلوسی، شهاب الدین، تفسیر روح المعانی، ج۲۹، ص۷۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فجّ"، ج۵، ص۱۵۲.    






جعبه ابزار