• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فناء (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




فَناء (به فتح فاء) از واژگان قرآن کریم به معنای از بين رفتن است.



فَناء: از بين رفتن است.


(كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ‌ • وَ يَبْقى‌ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ‌) چون سوره رحمن درباره جنّ و انس است، ظاهرا مراد از (مَنْ عَلَيْها) جن و انس باشد، و فناء معدوم شدن نيست، زيرا موجود معدوم نمی‌شود؛ بلكه مقصود از بين رفتن صورت و تركيب ظاهرى است. همين‌كه انسانى مُرد و خاك شد، فناء شده است؛ يعنى: «هر كه از جنّ و انس در روى زمين است فانى شدنى است، ولى پروردگارت كه داراى جلال و کرامت است می‌ماند».
آيه‌: (كُلُّ شَيْ‌ءٍ هالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ‌) (همه چيز جز ذات پاك او فانى مى‌شود) از آيه ما نحن فيه اعمّ است، و در «وجه» خواهد آمد.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۰۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۲۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۳۲.    
۴. رحمن/سوره۵۵، آیه۲۶-۲۷.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۱۳۵.    
۶. قصص/سوره۲۸، آیه۸۸.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۹۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فناء"، ج۵، ص۲۰۵.    






جعبه ابزار