قرب الاسناد (کتاب)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کتاب قرب الإسناد ابو العباس عبد الله بن جعفر بن حسين بن مالك بن جامع حِميَرى قمى، از ياران
امام حسن عسگری علیه السلام و از فقها و روات بزرگ
شیعه در قرن سوم هجرى مى‌باشد.
ابو العباس عبد الله بن جعفر بن حسين بن مالك بن جامع حِميَرى قمى، از ياران
امام حسن عسگری علیه السلام و از فقها و روات بزرگ
شیعه در قرن سوم هجرى مى‌باشد.
عبد الله بن جعفر از مقام و منزلت والايى در ميان علما و فقهاى بزرگ شيعه برخوردار است و شخصيت‌هايى همچون
شیخ صدوق در مشيخۀ«
الفقیه » و نجاشى در« رجال» و مجلسى دوم در«
روضة المتقین » و مامقانى در«
تنقیح المقال » و عليارى در«
بهجة الآمال » فقاهت و وثاقت و وجاهت او را در ميان مشايخ روايى شهر قم مطرح نموده‌اند. وى از مشايخ بزرگ
محمد بن یعقوب کلینی به شمار مى‌آيد و كلينى در كتاب« كافى» بسيار بر او
استناد نموده و از او روايت نقل كرده است.
حميرى با امام هادى و امام حسن عسكرى عليهما السلام مكاتباتى داشت و على رغم فشار شديد حكومت عباسى در قطع ارتباط ميان شيعيان و آن دو امام بزرگوار، ارتباط خود را با امامان خود حفظ كرده و از آن دو امام همام پيوسته رهنمود مى‌گرفت.
پس از شهادت امام حسن عسكرى عليه السلام حميرى رابطه خود را با معدن
وحی در زمان غيبت صغرى قطع نكرد و از طريق«
محمد بن عثمان عمری » رابطه و مكاتبه خود را با
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف حفظ نمود و مسائل و مشكلات خود را از امام زمان از طريق نامه مى‌پرسيد و از نور وجود آن حضرت بهره‌مند مى‌گشت. وى مجموعه اين نامه‌ها را در كتابى به نام« مسائل عن محمد بن عثمان العمري و التوقيعات» جمع آورى نموده است.
حميرى در حدود سال ۲۷۰ هجرى سفرى به شهر كوفه، پايگاه روات بزرگ شيعه در آن دوران، داشته است. علما و بزرگان كوفه با
اطلاع از آمدن حميرى به شهرشان دسته دسته به نزدش مى‌آمدند تا شفاها از او روايت بشنوند و سخنان گهربار
ائمه معصومین علیهم السلام را بدون واسطه از اين شخصيت بزرگ شيعه و راوى معتبر استفاده نمايند.
روايات حميرى از ارزش و
اعتبار خاصى برخوردار است و مشايخ بزرگ شيعه در مجموعه‌هاى روايى خود پيوسته به آنها استناد مى‌كنند، مانند كلينى در« كافى»، شيخ صدوق در« فقيه» و«
خصال »، شيخ طوسى در« تهذيب»،
شیخ طبرسی در«
مکارم الأخلاق »،
علامه مجلسی در«
بحار الأنوار » و شيخ حر عاملى در«
وسائل الشیعة ».
حميرى داراى چهار فرزند بود به نام‌هاى محمد، جعفر، حسين و احمد كه آنها نيز از بزرگان شيعه بوده‌اند و داراى مكاتباتى با امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف مى‌باشند. البته از ميان آن مكاتبات تنها نامه‌هاى محمد به دست ما رسيده و در جوامع روايى
شیعه آن را نقل نموده‌اند.
حميرى از محضر شخصيتهاى بزرگى از مشايخ شيعه نيز بهره‌مند شده است مانند: ابو هاشم جعفرى،
ابراهیم بن مهزیار ، ابراهيم بن هاشم، احمد بن اسحاق قمى،
احمد بن محمد بن خالد برقی ، احمد بن محمد بن عيسى اشعرى قمى، احمد بن مطهر، محمد بن ريان بن صلت قمى و
حسن بن ظریف .
شخصيتهاى فراوانى از چهره‌هاى سرشناس شيعه از او بهره برده‌اند مانند: فرزندش محمد بن عبد الله بن جعفر، احمد بن زياد بن جعفر همدانى،
علی بن بابویه قمی ، محمد بن حسن بن وليد، محمد بن موسى بن متوكل، محمد بن همام بغدادى،
محمد بن یحیی عطار قمی و ابو غالب زرارى.
او داراى تأليفات فراوانى مى‌باشد از جمله: - قرب الإسناد، - العظمة و التوحيد، -
الإمامة ، - الاستطاعة و المعرفة و الأفاعيل و الإرادة، - الطب، - الرسائل، - فضل العرب، - مسائل عن محمد بن عثمان العمري و التوقيعات، -
کتاب الدلائل ، - الغيبة و الحيرة.
نسخه ای از این کتاب به زبان عربی در یک جلد در
مؤسسه آل البیت علیهم السلام در سال ۱۴۱۳ هجری قمری در
قم به چاپ رسیده است.
نرم افزار جامع فقه أهل البيت عليهم السلام، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی
