• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مالک بن انس کاهلی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مالک بن انس کاهلی را یکی از شهدای کربلا می‌دانند.


صاحب کتاب مناقب و برخی دیگر وی را جزو شهدای کربلا قلمداد نموده‌اند که بعد از قرة بن ابی قره، مالک بن انس کاهلی به میدان رفت و چنین رجز می‌خواند:
آلُ علی شیعَةُالرَّحمنِ • وَ آلُ حَربٍ شیعَةُالشَّیطانِ‌
[۱] ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۵۱.    
[۲] شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، ج۱، ص۲۲۴- ۲۲۵.    

آل علی پیروان رحمان و آل حرب (ابی سفیان) پیروان شیطان‌ اند.
[۳] ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۱۰۷.    

رجز فوق را به «انس بن حارث کاهلی» نيز نسبت داده‌اند. (ابن اعثم رجزی متفاوت و مفصل‌تر ذکر کرده است.
[۴] ابن اعثم، احمد، الفتوح، ج۵، ص۱۰۷.    
)
(مرحوم حاج شیخ عباس قمی می‌فرماید: به احتمال قوی، این مالک بن انس کاهلی همان انس بن حارث کاهلی صحابی است.
[۵] قمی، شیخ عباس، نفس المهموم، ص۲۸۹.
انس بن حارث شنیده بود که پیامبر فرموده است. این فرزندم (یعنی حسین) در زمینی که به آن کربلا گفته می‌شود کشته می‌گردد؛ پس هر کسی شاهد آن واقعه باشد او را یاری کند. لذا انس به سوی کربلا رفت و با حسین به شهادت رسید.
[۶] ابن عساکر، ترجمة الامام الحسین من تاریخ مدینه دمشق، ص۲۳۹.
)
به روایت مرحوم صدوق، بعد از بریر بن خضیر، مالک بن انس کاهلی به میدان رفت و چنین رجز خواند:
قد علمت کاهلها ودودان•• • والخندفیُون وقیس عیلان
بان قومی قصم الاقران•• • یا قوم کونوا کاسود الجان
آل علی شیعة الرحمن•• • و آل حرب شیعة الشیطان
«بنی کاهلی و بنی دودان و قرشیان و بنی قیس عیلان می‌دانند قوم و طایفهٔ من کمرشکن هماوردهایشان‌اند.‌ ای طایفه من، مثل شیران در مخفیگاه باشید. آل علی پیروان رحمان‌اند و آل ابوسفیان پیروان شیطان‌اند».

وی پس از کشتن چهارده
[۷] ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۵۱.    
یا هجده تن
[۸] شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، ج۱، ص۲۲۵.    
به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
[۹] ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۵۱.    
[۱۰] شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، ج۱، ص۲۲۴- ۲۲۵.    
[۱۱] قمی، شیخ عباس، نفس المهموم، ج۱، ص۲۶۲.
[۱۲] خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه‌السلام، ج۲، ص۲۱.    
[۱۳] ابن اعثم، احمد، الفتوح، ج۵، ص۱۰۷.    


۱. ↑ ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۵۱.    
۲. ↑ شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، ج۱، ص۲۲۴- ۲۲۵.    
۳. ↑ ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۱۰۷.    
۴. ↑ ابن اعثم، احمد، الفتوح، ج۵، ص۱۰۷.    
۵. ↑ قمی، شیخ عباس، نفس المهموم، ص۲۸۹.
۶. ↑ ابن عساکر، ترجمة الامام الحسین من تاریخ مدینه دمشق، ص۲۳۹.
۷. ↑ ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۵۱.    
۸. ↑ شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، ج۱، ص۲۲۵.    
۹. ↑ ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۵۱.    
۱۰. ↑ شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، ج۱، ص۲۲۴- ۲۲۵.    
۱۱. ↑ قمی، شیخ عباس، نفس المهموم، ج۱، ص۲۶۲.
۱۲. ↑ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه‌السلام، ج۲، ص۲۱.    
۱۳. ↑ ابن اعثم، احمد، الفتوح، ج۵، ص۱۰۷.    


جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص۳۲۳.    
پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۱، ص۸۰۶-۸۰۷.





رده‌های این صفحه : اصحاب امام حسین | شهدای غیر بنی هاشم در کربلا | شهدای کربلا | مقتل جامع سیدالشهداء
جعبه ابزار