محمد بن علی نیشابوری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن علی نیشابوری (قرن ششم هجری) محدث و قاری و نحوی در قرن ششم هجری قمری بود.
اطلاعات محدودی درباره زندگی او وجود دارد.
او به عنوان فردی موثق و از مشایخ معروف شناخته میشود.
وی آثاری شامل کتابهای
التعلیق،
الحدود،
الموجز فی النحو و
المجالس فی الحدیث دارد.
برخی احتمال میدهند که اثر
البدایة فی الهدایه نیز به او تعلق داشته باشد، اگرچه شیخ منتجبالدین آن را در فهرست آثارش نیاورده است.
ابوجعفر محمد بن علی بن حسن قطبالدین نیشابوری محدث، قاری
و نحوی بود.
از تاریخ تولد، وفات و دیگر ابعاد حیات فردی و اجتماعی او اطلاع چندانی در دست نیست.
ابوجعفر استادانی داشت که حسن بن احمد بن یعقوب و ابوعلی حسن بن محمد طوسی
از استادان وی هستند.
او همچنین از ابوالقاسم عبداللّه بن عبیداللّه حاکم حسکانی
و ابوالحسن بن عبدالصمد تمیمی
روایت کرده است.
محمد نیشابوری به گفته شیخ منتجبالدین، از اعیان شیعه، فردی موثق
و از مشایخ ابوالرضا فضلالدین علی راوندی (م حدود
۵۴۷ هـ.ق)،
ابوالحسین سعید بن هبهاللّه قطبالدین راوندی (م
۵۷۳ هـ.ق)
و ابنشهرآشوب (م
۵۸۸ هـ.ق) بود.
محمد بن علی آثاری داشت که عبارتاند از:
• التعلیق؛
• الحدود؛
• الموجز فی النحو؛
• المجالس فی الحدیث.
ابنشهرآشوب در المناقب خود از کتاب اخیر روایات بسیاری نقل کرده است.
سیدمحسن امین بر اساس دو نسخه از نسخههای خطیِ معالم العلماء کتابی با عنوان
البدایة فی الهدایه را به نام ابوجعفر نیشابوری ذکر کرده که احتمال اتحاد او با ابوجعفر محمد بن علی مذکور و اینکه این اثر نیز از آثار او باشد وجود دارد؛ اگرچه شیخ منتجبالدین این اثر را در شمار آثار او به شمار نیاورده است؛
ضمن اینکه در بعضی از نسخههای معالم العلماء، این کتاب به ابوشعیب نیشابوری نسبت داده شده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «محمد بن علی نیشابوری»، ج۴، ص۳۹۹.