در شمال غربی مدینه، در دامنه غربی کوهسلع، تعدادی مسجد وجود دارد که آنها را مساجد سبعه یا مساجد فتح می نامند. این کوه مُشْرف بر خندقی بوده است که مسلمانان در جنگ احزاب در شمالمدینهحفر کردند. خندق از نقطه‌ای در کنار سلع آغاز می شده و به صورت یک نیم‌دایره کوچک، حرّه غربی را به حرّه شرقی پیوند می‌داده است، به طوری‌که یک مانع طبیعی مصنوعی به همراه موانع طبیعی واقعی که حرّه‌ها بوده، مانع از نفوذ دشمن به درون شهر می‌شده است.
بنابر آن‌چه که محققان مختلف نوشته‌اند، یکی از دگرگونی‌هایی که در سال‌های اخیر رخ داد، این است که نام مسجد ابوبکر به مسجد علی بن ابی طالب(علیه السلام) و نام مسجد علی بن ابی طالب(علیه السلام) به مسجد ابوبکر تغییر یافت!
[۵]المدینة المنوره تطورّها العمرانی، صالح لمعی مصطفی، صص ۱۹۲ و ۱۹۳؛ المساجد الأثریه، ص۱۳۵.
شگفت آن که مسجد ابوبکر که در اصل مسجد علی بن ابی طالب بوده، در حال حاضر در خیابان افتاده و مسجدی که برجای مانده و در اصل منسوب به ابوبکر بوده، به نام مسجد امام علی(علیه السلام) در بالای تپه باقی مانده است.
مساجد موجود در دامنه سلع که همه در کنار یکدیگر هستند، شش باب است. به نظر برخی از محققان، هفتمین مسجدِ این مجموعه، مسجد قبلتین است که شرح آن خواهد آمد. اما به اعتقاد برخی دیگر، هفتمین مسجد این مجموعه، مسجد بنی حرام است که در گوشه‌ای دیگر از دامنه کوهسلع می باشد.
