• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مشج (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




مَشْج (به فتح میم و سکون شین) از واژگان قرآن کریم به معنای آمیختن است.



مَشْج‌ به معنای آميختن است.
«مشجه: خلطه» و مشيج و مشج (بر وزن فرس و كتف) به معنى آميخته و جمع آن امشاج است‌.


(إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ‌ نَبْتَلِيهِ‌) (ما انسان را از نطفه به هم آميخته‌اى آفريديم، و او را مى‌آزماييم.)
درباره علّت جمع آمدن امشاج گفته‌اند: آن به اعتبار اجزاء نطفه است. و يا به اعتبار آميخته شدن نطفه زنان و مردان است. و چون نطفه حامل خصلت‌هاى توارث است و اخلاق و سجاياى پدران و مادران را به اولاد منتقل می‌كند شايد از اين جهت امشاج گفته شده يعنى از نطفه‌ای كه داراى آميخته‌ها است انسان را آفريديم.
و شايد آن اشاره باشد به سلّول‌ها و كرومزوم‌ها و ژن‌هاى بی‌شمار نطفه. و الله العالم.


اين كلمه تنها يک بار در قرآن مجيد آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۵۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات، دار القلم، ص۷۶۹.    
۳. طریحی، فخر الدین، تفسیر مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۳۳۰.    
۴. انسان/سوره۷۶، آیه۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۸.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۲۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۹۴.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۲۱۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۵۴.    



قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مشج»، ج۶، ص۲۵۹.    






جعبه ابزار