• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مشهدی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: محمد بن جعفر مشهدی

محمد بن جعفر مشهدی (۵۱۰ ـ ۵۹۴ هـ.ق) از محدثان برجسته و مورد اعتماد شیعه بود.
او نزد استادان بسیاری دانش آموخت که از مهم‌ترین آنان شاذان بن جبرییل قمی، حمزه بن زهره حسینی حلبی، عمادالدین طبری، ابن شهرآشوب مازندرانی و ابن الحمد نحوی بودند.
همچنین نزد محمد بن حسن بن منصور نقاش پیش از بیست سالگی المقنعه شیخ مفید را خواند.
وی شمار زیادی شاگرد پرورش داد که از جمله آنان فرزندش جعفر و نجیب‌الدین محمد بن نما هستند.
اثر مهم ایشان کتاب المزار (المزار الکبیر) است که اعتبار آن به‌قدری بوده که ابن طاووس‌ها در آثار خود اخبار و زیارات بسیاری را از آن نقل کرده‌اند.
علامه مجلسی نیز در بحارالانوار بر آن اعتماد کرده است.
افزون بر این، آثار دیگری چون المصباح، بغیة الطالب و ایضاح المناسک را به او نسبت داده‌اند.
بر پایه گزارش عمررضا کحاله، ایشان در سال ۵۹۴ (هجری قمری) درگذشت.


ابوعبداللّه محمد بن جعفر بن علی بن جعفر مشهدی حائری معروف به محمد بن مشهدی و ابن مشهدی در حدود سال ۵۱۰ (هجری قمری) متولد شد.
[۱] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۲، ص۲۵۲.    

وی در ابتدای کتاب مزار خود از اساتیدش نام برده است.
[۲] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۰۲.    

همچنین آقابزرگ به نقل از صاحب معالم در الاجازة الکبیره شماری دیگر از استادان او را نام برده است.
ایشان شاگردانی نیز تربیت نمود.

ابوعبداللّه از بزرگانی مانند شاذان بن جبرییل قمی، ابوعبداللّه حسین بن هبه‌اللّه بن رطبه، ابومحمد عبداللّه بن جعفر دوریستی، ابوالفتح قیم جامع کوفه، مسلم بن نجم معروف به ابن اخت بزاز، ابوالمکارم حمزة بن زهرة حسینی حلبی (م ۵۷۴ هـ.ق)، عبدالحمید بن عبداللّه بن اسامه علوی حسینی (م ۵۸۰ هـ.ق)، ابوالبقاء هبه‌اللّه بن هبه، ابوالحسین سعد بن ابی‌الحسن فراء، ابوجعفر محمد معروف به ابن الحمد نحوی (م ۵۷۱ هـ.ق)، عمادالدین محمد بن ابی‌القاسم طبری (م ۵۵۳ هـ.ق)، ابوالفتح محمد بن محمد جعفریه، ابومحمد عربی بن مسافر، هبه‌اللّه بن نما بن علی بن حمدون و ابوعبداللّه محمد بن علی بن شهرآشوب مازندرانی بهره برده است.
[۳] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۰۲.    

ایشان اساتید دیگری نیز داشته که عبارت‌اند از: ورام بنابی فراس، یحیی بن حسن بن بطریق، محمد بن هارون، جعفر بن فضل بن شعره، حسین بن احمد بن رده، شرفشاه محمد بن زیاده، ابوالقاسم بن زکی، صالح بن قبادویه و پدرش جعفر بن علی.
او کتاب المقنعه شیخ مفید را قبل از بیست سالگی نزد محمد بن حسن بن منصور نقاش خواند.
[۴] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۲، ص۲۵۲.    


محمد بن جعفر شاگردانی نیز تربیت نمود که از جمله می‌توان به فرزندش جعفر
[۵] افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۵، ص۴۹.    
و نجیب‌الدین محمد بن جعفر بن نما اشاره نمود.
[۶] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۱، ص۳۶۲.    


حائری فردی فاضل و از محدثان مورد اعتماد شیعه بود.
[۷] افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۵، ص۴۹.    

افندی می‌نویسد: «شاید او همان محمد بن مشهدی باشد که مجلسی در کتاب بحار الأنوار از او نام برده و کتاب المزار الکبیر را به او نسبت داده است و احتمال مغایرت نیز وجود دارد.»
[۸] افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۵، ص۴۹.    


ابن مشهدی تألیفاتی دارد که ازجمله عبارت‌اند از:
• المزار؛ که مشهور به مزار محمد بن مشهدی و المزار الکبیر است.
[۹] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۰۲.    

علامه مجلسی درباره این کتاب می‌نویسد: «از کیفیت استناد او در این کتاب اعتبار آن دانسته می‌شود.»
افزون بر اینکه دو ابن طاووس یعنی سیدرضی‌الدین علی در کتاب مزار خود و سیدعبدالکریم در کتاب فرحة الغری بسیاری از اخبار و زیارات را از این کتاب اخذ کرده‌اند.
[۱۰] علامه مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۱، ص۳۵.    

• المصباح؛
• بغیة الطالب؛
• ایضاح المناسک؛ لمن هو راغب فی الحج.
[۱۱] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۰۲.    
(برخی دو عنوان اخیر را یک کتاب دانسته‌اند.)
[۱۲] افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۵، ص۴۹.    




مشهدی وفاتش را عمررضا کحاله در سال ۵۹۴ (هجری قمری) آورده است.
[۱۳] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۹، ص۱۵۳.    


(دیگر منابع:
[۱۴] قمی، شیخ عباس، الفوائد الرضویه، ص۴۴۹.
[۱۵] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۹، ص۱۴.    
[۱۶] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۰، ص۳۲۴.    
[۱۷] خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۸، ص۲۷۳.    
[۱۸] خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۱۷۰.    
[۱۹] حر عاملی، محمد بن حسن، أمل الآمل، ج۲، ص۲۵۳.    
)


۱. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۲، ص۲۵۲.    
۲. ↑ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۰۲.    
۳. ↑ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۰۲.    
۴. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۲، ص۲۵۲.    
۵. ↑ افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۵، ص۴۹.    
۶. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۱، ص۳۶۲.    
۷. ↑ افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۵، ص۴۹.    
۸. ↑ افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۵، ص۴۹.    
۹. ↑ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۰۲.    
۱۰. ↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۱، ص۳۵.    
۱۱. ↑ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۲۰۲.    
۱۲. ↑ افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۵، ص۴۹.    
۱۳. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۹، ص۱۵۳.    
۱۴. ↑ قمی، شیخ عباس، الفوائد الرضویه، ص۴۴۹.
۱۵. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۹، ص۱۴.    
۱۶. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۰، ص۳۲۴.    
۱۷. ↑ خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۸، ص۲۷۳.    
۱۸. ↑ خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۱۷۰.    
۱۹. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، أمل الآمل، ج۲، ص۲۵۳.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «محمد بن جعفر مشهدی»، ج۴، ص۳۸۸-۳۸۹.
[[رده:محدثان قرن ۶ (قمری)]

رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 594 (قمری) | زادگان سال 510 (قمری) | شخصیت‌های قرن 6 (قمری) | علمای شیعه قرن 6 (قمری) | مؤلفان قرن 6 (قمری)
جعبه ابزار