موسی (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُوسی (به ضم میم و سکون واو) از
واژگان نهج البلاغه، نام یکی از
پیامبران اولواالعزم و از الفاظ عبری است. این لفظ در «نهج البلاغه» چهار بار استفاده شده است.
مُوسی (علیه‌السلام) لفظ عبری است به معنی از آب گرفته شده، ظاهرا از آن جهت است که ماموران
فرعون او را در بچگی از آب گرفتند.
چهار مورد در «نهج‌البلاغه» استفاده شده به شرح ذیل می باشد.
درباره آيه
(فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِيفَةً مُوسى) فرموده:
«لَمْ يُوجِسْ مُوسَى خِيفَةً عَلَى نَفْسِهِ، أَشْفَقَ مِنْ غَلَبَةِ الجُهَّالِ وَدُوَلِ الضَّلالِ» موسى بر خود نترسيد، ترسش از اين بود كه (در غوغاى ساحران) جاهلان پيروز گردند، و مردم را به گمراهى بكشانند.
(شرح های خطبه:
)
امام علی(علیه السلام) در
خطبه ۱۸۲ درباره
خدا می‌فرمایند:
«الَّذِي كَلَّمَ مُوسى تَكْلِيماً، وَأَرَاهُ مِنْ آيَاتِهِ عَظيماً» همان كسى كه با موسى سخن گفت و آيات عظيمش را به او نشان داد، امّا بدون اعضا و ابزار و زبان و كام.
(شرح های خطبه:
)
راجع به مردان
زاهد و تارک دنيا فرموده:
«وَإِنْ شِئْتَ ثَنَّيْتُ بِمُوسى كَلِيمِ اللهِ(صلى‌الله‌عليه‌وآله) إذْ يَقُولُ: (رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَىَّ مِنْ خَيْر فَقِيرٌ)، وَاللهِ، مَا سَأَلَهُ إِلاَّ خُبْزاً يَأْكُلُهُ»اگر بخواهى، نفر دوّم موسى كليم عليه السلام را معرّفى مى‌كنم، آنجا كه مى‌گويد: «پروردگارا! هر چه به من از نيكى عطا كنى نيازمندم». به خدا سوگند (آن روز) موسى غير از قرص نانى كه بخورد از خدا نخواست.
(شرح های خطبه:
)
در
خطبه ۱۹۲ فرموده اند:
«وَلَقَدْ دَخَلَ مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ وَمَعَهُ أَخُوهُ هَارُونُ(عليهما السلام) عَلَى فِرْعَوْنَ، وَعَلَيْهِمَا مَدَارِعُ الصُّوفِ، وَبِأَيْدِيهِمَا الْعِصِيُّ، فَشَرَطَا لَهُ ـ إِنْ أَسْلَمَ ـ بَقَاءَ مُلْكِهِ، وَدَوامَ عِزِّهِ»موسى بن عمران با برادرش هارون بر فرعون وارد شدند؛ در حالى كه لباسهاى پشمين به تن داشتند و در دست هر كدام عصايى بود؛ با او شرط كردند-/ كه اگر تسليم فرمان پروردگار شود-/ حكومت و ملكش باقى بماند و عزّت و قدرتش دوام يابد.
(شرح های خطبه:
)
کلمه موسی در «نهج‌البلاغه» چهار بار استفاده شده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «موسی»، ج۲، ص۱۰۰۰.
