• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مکاء (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




مُكاء (به ضم میم) از واژگان قرآن کریم به معنای صفير زدن است. نقل است كه قریش عريان و كف زنان و صفير زنان كعبه را طواف می‌كردند. این کلمه تنها یک بار در قرآن مجید آمده است.



'
''مُكاء''' به معنای صفير زدن است. «مكا يمكو مكاء: صفر بفيه»


(وَ ما كانَ صَلاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكاءً وَ تَصْدِيَةً) «نماز و عبادت مشرکان در كنار کعبه جز صفير زدن و كف زدن نبود.»
از ابن عباس نقل است كه قریش عريان و كف زنان و صفير زنان كعبه را طواف می‌كردند. ظاهرا مراد آن است كه صفير و كف زدن را به جاى نماز گرفته بودند.


اين كلمه يک بار بيشتر در كلام اللّه نيامده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۷۰.    
۲. راغب اصفهانی، المفردات، دار القلم، ج۱، ص۷۷۳.    
۳. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۳۹۶.    
۴. انفال/سوره۸، آیه۳۵.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۷۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۹۵.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۴۶۲.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۲۱۲.    
۹. انفال/سوره۸، آیه۳۵.    



قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مکاء»، ج۶، ص۲۷۰.    






جعبه ابزار