• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

میثاق عالم ذر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



میثاق عالم ذر:
اقرار فطری انسان بر ربوبیت خداوند آموزه‌ای از قرآن کریم است. مراد، پیمانی است که خداوند از آدمیان گرفته است؛ پیمانی که در آن اقرار کرده‌اند او پروردگار آنان است. از این میثاق با تعابیر دیگری نیز یاد کرده‌اند؛ همچون عهد الست، پیمان فطرت، میثاق توحید و توحید فطری
[۲] منشور جاوید، ج۲، ص۶۴.

در این باره که حقیقت میثاق عالم ذر چیست، از آیات قرآن می‌توان دریافت که خداوند در مرحله‌ای از خلقت، همه فرزندان آدم را تا قیامت ظاهر ساخته و آنان را بر ربوبیت خویش گواه گرفته است و آدمیزادگان بر این حقیقت اقرار کرده‌اند تا بهانه‌ای برای آنان نماند و تقلید از نیاکان را دلیل کفر و شرک نیاورند و خویش را بی گناه نینگارند
[۳] پیام قرآن، ج۳، ص۱۰۸.

چگونگی میثاق: برخی مفسران قرآن بر آن رفته‌اند که موجودات را دو نوع وجود است: یکی وجود جمعی نزد خدا و دیگر وجوداتی که به تدریج ظهور می‌یابند.
بدین سان، پیش از عالم دنیوی، عالمی دیگر است که در آن هیچ موجودی از پروردگار محجوب نیست و با شهود باطنی خدا را مشاهده می‌کنند و به وحدانیت او اعتراف می‌برند
[۴] المیزان، ج۸، ص۳۳۴.
برخی محققان نیز بر آن‌اند که میثاق الهی به زبان حال بوده است نه قال، یا مراد، همان استعداد فطری آدمی است و یا استعداد عقلی انسان مراد است
[۵] پیام قرآن، ج۳، ص۱۱۶.


فهرست مندرجات

۱ - پانویس
۲ - منبع


۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۷۲- ۱۷۳.    
۲. منشور جاوید، ج۲، ص۶۴.
۳. پیام قرآن، ج۳، ص۱۰۸.
۴. المیزان، ج۸، ص۳۳۴.
۵. پیام قرآن، ج۳، ص۱۱۶.







جعبه ابزار