• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

میط (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




مَيْط (به فتح میم و سکون یاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای ظلم، دفع كردن و راندن است. از مشتقات آن اَماطَه (به فتح الف و طاء) به معنای كنار شدن و كنار كردن است. این ماده دو مرتبه در نهج البلاغه آمده است.



مَيْط به معنای ظلم، دفع كردن و راندن است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در مقام نصيحت فرموده‌اند: «وَلاَ تَقْتَحِمُوا مَا اسْتَقْبَلْتُمْ مِنْ فَوْرِ نَارِ الْفِتْنَةِ، وأَمِيطُوا عَنْ سَنَنِهَا وَخَلُّو قَصْدَ السَّبِيلِ لَهَا» «وارد نشويد به آنچه در پيش رو داريد از فوران آتش فتنه و خود را از راه‌هاى آن كنار كنيد، و وسط راه را براى آن واگذاريد.» (شرح‌های خطبه: )

۲.۱ - اَماطَه

اَماطَه به معنای كنار شدن و كنار كردن است. امام (صلوات‌الله‌علیه) نيز در مقام پند فرموده‌اند: «فَطُوبَى لِذِي قَلْب سَلِيم... وَاسْتَفْتَحَ التَّوْبَةَ، وَأَمَاطَ الْحَوْبَةَ» «خوشا به حال قلب سالمى كه در توبه باز كرده و گناه را از خود كنار زده است.» (شرح‌های خطبه: )


این ماده دو مرتبه در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۰۳.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۲۷۴.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۳۲، خطبه ۱۸۷.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۵۰، خطبه ۱۸۲.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۷۷، خطبه ۱۸۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۳۱، خطبه ۱۸۷.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۱۹.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۲۶.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۷، ص۲۵۸.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۴۷.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۹۸.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۵۲۶، خطبه ۲۱۴.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۲۲، خطبه ۲۰۹.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۳۱، خطبه ۲۱۴.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۱۷، خطبه ۲۱۴.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۰.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۷.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۸، ص۲۱۵.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۱۰۷.    
۲۰. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۸۳.    
۲۱. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۳۲، خطبه ۱۸۷.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۵۲۶، خطبه ۲۱۴.    



قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «میط»، ج۲، ص۱۰۰۳.    






جعبه ابزار