• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نار (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: آتش.

نار (به فتح نون)، از واژگان قرآن کریم به معنای آتش است.



نار به معنای آتش است. راغب گوید: به قول بعضی نار و نور از یک اصل‌اند و بیشتر متلازم هم می‌باشند و نیز گوید: نار به شعله محسوس، و حرارت و نار جهنّم و نار حرب گفته می‌شود. لفظ «نار» مؤنّث مجازی است گاهی مذکّر نیز آید (اقرب الموارد) به قول طبرسی اصل نار از نور است.


(وَ قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ اِلَّا اَیَّاماً مَعْدُودَةً) (و گفتند: «هرگز آتش دوزخ، جز چند روزى، به ما نخواهد رسيد.»)
(کُلَّما اَوْقَدُوا ناراً لِلْحَرْبِ اَطْفَاَهَا اللَّهُ‌) (هر زمان آتش جنگى در برابر شما افروختند، خداوند آن را خاموش ساخت.)


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۲۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۸۲۸.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۵۰۵.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۸۲۸.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۵۱۰.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۲، ص۸۱۸.    
۷. بقره/سوره۲، آیه۸۰.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ص۲۹۳.    
۱۰. نمیرسد طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ص۲۳۴.    
۱۱. مائده/سوره۵، آیه۶۴.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۳۶.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۵۰.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۴۰.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۱۱۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «نار»، ج۷، ص۱۲۶.    






جعبه ابزار