• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نفاد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




نَفاد (به فتح نون) از واژگان قرآن کریم به معنای فانی شدن و تمام شدن است.



نَفاد: فانی شدن و تمام شدن است. راغب گوید: النَّفَادُ الفناء»؛ در لغت آمده: «نَفَدَ زاد القوم» یعنی: توشه قوم تمام گردید.
در نهج البلاغه حکمت ۵۷ فرموده: «الْقَنَاعَةُ مَالٌ لَا یَنْفَدُ» «قناعت، مالی است که تمام نمی‌شود». (شرح‌های حکمت:)


(اِنَّ هذا لَرِزْقُنا ما لَهُ مِنْ‌ نَفادٍ) «این روزی ما است که آن را تمام شدن نیست (تمام نمی‌شود)».
(ما عِنْدَکُمْ‌ یَنْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ باقٍ‌) «آنچه نزد شماست تمام می‌شود و آنچه نزد خداست همیشگی است».
(قُلْ لَوْ کانَ الْبَحْرُ مِداداً لِکَلِماتِ رَبِّی‌ لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ اَنْ‌ تَنْفَدَ کَلِماتُ رَبِّی وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً) (بگو: «اگر دریا براى نوشتن كلمات پروردگارم مرکّب شود، دريا پايان مى‌گيرد، پيش از آن‌ كه كلمات پروردگارم پايان يابد، هر چند همانند آن دريا را كمك آن قرار دهيم»).
نظیر این آیه است آیه ۲۷ سوره لقمان: (وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ) (و اگر همه درختان روى زمين قلم شود، و دريا براى آن مركّب گردد، و هفت دريا به آن افزوده شود، اينها همه تمام مى‌شود ولى كلمات خدا پايان نمى‌گيرد) و در «کلم» تحت عنوان کلمات در قرآن مشروحا بررسی شده است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۹۰.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۵۱.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۱۷.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۴۵۲.    
۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۸۳، حکمت.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۶۴، حکمت۵۷.    
۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۷۸، حکمت۵۷.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۴۶، حکمت۵۷.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۵۸.    
۱۰. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۷۱.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۲، ص۳۵۵.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۹۶.    
۱۳. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۱۹۲.    
۱۴. ص/سوره۳۸، آیه۵۴.    
۱۵. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۱۹.    
۱۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۳۳.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸۶، ص۷۵۱.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۲۰.    
۱۹. نحل/سوره۱۶، آیه۹۶.    
۲۰. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۳۳۹.    
۲۱. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۴۸۸.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۹۲.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۴۷.    
۲۴. کهف/سوره۱۸، آیه۱۰۹.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰۴.    
۲۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۴۰۳.    
۲۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۵۵۲.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۷۰.    
۲۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۳۶.    
۳۰. لقمان/سوره۳۱، آیه۲۷.    
۳۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۱۳.    
۳۲. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۳۲.    
۳۳. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۳۴۸.    
۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۰۴.    
۳۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۱۹۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "نفاد"، ج۷، ص۹۰.    






جعبه ابزار