• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نفح (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




نَفْح‌ (به فتح نون و سکون فاء) از واژگان قرآن کریم به معنای وزیدن است. این لفظ فقط یک بار در قرآن مجید آمده است.



نَفْح‌: به معنی وزیدن است؛ «نَفَحَ‌ الرّیح‌ نَفْحاً: هبّت».
نَفْحه به معنی یک وزیدن است؛ راغب گوید: «له‌ نَفْحَةٌ طیّبة» آن را وزیدنی است از خیر، و در شرّ به طور استعاره است.


(وَ لَئِنْ مَسَّتْهُمْ‌ نَفْحَةٌ مِنْ عَذابِ رَبِّکَ لَیَقُولُنَّ یا وَیْلَنا اِنَّا کُنَّا ظالِمِینَ‌) یعنی: «اگر کمی از عذاب پروردگارت به آنها برسد، گویند: وای بر ما که ستمگران بودیم».


این لفظ فقط یک بار در قرآن مجید آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۸۹.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۴۲۰.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۴۵۱.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۱۶.    
۵. انبیاء/سوره۲۱، آیه۴۶.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۹۱.    
۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۴۱۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۸۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۳۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "نفح"، ج۷، ص۸۹.    






جعبه ابزار