نقی (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ونَقِي (به فتح نون و کسر قاف) از
واژگان نهج البلاغه «نقاء» به معنای نظافت، نكوئى و خلوص و از مشتقات آن در نهج‌البلاغه «تنقيه» به معنای تنظيف و غيره است. از این لفظ شش مورد در
نهج البلاغه آمده است.
ونَقِي: «نقاء» به معنای نظافت، نكوئى و خلوص و از مشتقات آن در نهج‌البلاغه «تنقيه» به معنای تنظيف و غيره است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره شتران زكات فرموده:
«حَتَّى تَأْتِيَنَا بِإِذْنِ اللهِ بُدَّناً مُنْقِيَات غَيْرَ مُتْعَبَات وَلاَ مَجْهُودَات» «بدن» به ضم اول و فتح دال مشدّد جمع «بادن» به معنى فربه است «منقيات» اسم فاعل است از «انقى الابل» يعنى
شتر فربه شد. (تا هنگامى كه به ما مى‌رسند- به اذن
خدا- فربه و سرحال باشند، نه خسته و كوفته)
(شرح‌های نامه:
)درباره موعظه فرموده:
«وَ هُوَ نَقِيُّ الرَّاحَةِ مِنْ دِمَاءِ الْمُسْلِمِينَ وَ أَمْوَالِهِمْ» يعنى «دستش پاک است از
خون و اموال مسلمين.»
(شرح‌های خطبه:
)«نقى» (مثل جسر) مغز استخوان است يعنى: تا با اذن خدا بياورى براى ما شترانى كه فربه و استخوانش پر مغز است نه شتران خسته و درمانده.
«ذَهَبَ نَقِيَّ الثَّوْبِ» يعنى «با دامن پاک در گذشت آلودگى نداشت.»
(شرح‌های خطبه:
)
این کلمه شش بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نقاء»، ج۲، ص۱۰۶۲.
