• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نهنهه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





نَهْنَهَه (به به فتح نون و هاء و سکون هاء اول) از واژگان نهج البلاغه به معنای باز داشتن است. این کلمه دو بار در نهج‌ البلاغه آمده است.



نَهْنَهَه: به معنای باز داشتن است. گويند: «نَهْنَهَهُ‌ عن الشيءِ: كفَّهُ‌ عنهُ‌ و زجرهُ‌»


اوّل درباره طلحه كه مى‌گفت: خون عثمان را مى‌خواهم‌ امام علی (صلوات‌الله‌علیه) فرمود: «وَ لَئِنْ كانَ مَظْلُوماً لَقَدْ كانَ يَنْبَغِي لَهُ أَنْ يَكُونَ مِنَ المُنَهْنِهِينَ عَنْهُ وَ الْمُعَذِّرِينَ فِيهِ»
«اگر عثمان مظلوم بود بر طلحه لازم بود كه از بازدارندگان مردم از او و از اعتذار كنندگان در قتل او باشد.» (شرح‌های خطبه: )
دوّم حضرت درباره قيام خودش درباره عمال عثمان و بدعت‌هاى او و آن‌ها و به اهل مصر مى‌نويسد: «فَخَشِيتُ إِنْ لَمْ أَنْصُرِ الاِْسْلاَمَ أَهْلَهُ أَنْ أَرَى فِيهِ ثَلْماً... فَنَهَضْتُ فِي تِلْكَ الاَْحْداثِ حَتَّى زَاحَ الْباطِلُ وَ زَهَقَ وَ اطْمَأَنَّ الدِّينُ وَ تَنَهْنَهَ» «ترسيدم كه اگر اسلام و اهل اسلام را يارى نكنم در دين شكاف به وجود آيد، پس درباره ازاله آن بدعت‌ها قيام كردم تا باطل رفت و روحش خارج گرديد و دين اسلام استوار شد و در جايش بيارميد و ثابت گرديد.» (شرح‌های نامه: ) «گويند: «نهنهته فتنهنهه» يعنى باز داشتم و باز داشته شد.


این کلمه دو بار در نهج‌ البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۷۳.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۳۶۴.    
۳. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۵۰۵.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۸۵، خطبه ۱۷۴.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲۲، ص۱۰۷، خطبه ۱۶۹.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۴۹، خطبه ۱۷۴.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۸۵.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۳۱.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۳۳.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۵۲۶.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۷۵.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۳.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۴۱، نامه ۶۲.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۳۱، نامه ۶۲.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۵۱، نامه ۶۲.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۰۵، نامه ۶۲.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۶.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۸.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۱، ص۲۳۵.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۶۰.    
۲۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۱۵۲.    
۲۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۸۵، خطبه ۱۷۴.    
۲۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۴۱، نامه ۶۲.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نهنهه»، ج۲، ص۱۰۷۳.    






جعبه ابزار