نور (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نور (به ضمه نون) از
واژگان نهج البلاغه که در تعريف آن گفته‌اند: روشنایى كه خلاف ظلمت است، آن‌چه چيزها را آشكار می‌كند.
نور در تعبير
نهج البلاغه دو جور است نور ظاهرى و نور معنوى.
نور:
در تعريف نور گفته‌اند: روشنایى كه خلاف
ظلمت است، آن‌چه چيزها را آشكار می‌كند.
«الظاهر فى نفسه المظهر لغيره»
نور در تعبير
نهج البلاغه دو جور است نور ظاهرى و نور معنوى.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام علی (صلوات‌الله‌علیه) فرموده:
«وَ مَنْ أَنْكرَهُ بِالسَّيْفِ... فَذلِكَ الَّذِي أَصابَ سَبيلَ الْهُدَى، وَ قامَ عَلَى الطَّريق، وَ نَوَّرَ فِي قَلْبِهِ الْيَقِينُ» «هر كس در مقابل عدوان با شمشير بيايستد، او كسى است كه به راه
هدایت رسيده و بر راه راست ايستاده و يقين قلبش را منوّر كرده است.»
(شرح‌های حکمت:
) این جا منظور نور معنوى است.
حضرت فرموده:
«وَ وَراءَ ذلِكَ الرَّجِيجِ الَّذِي تَسْتَكُّ مِنْهُ الاَْسْماعُ سُبُحاتُ نُور تَرْدَعُ الاَْبْصارَ عَنْ بُلُوغِها.» سبحات نور: يعنى درجات و طبقات نور. «در پس لرزه و اضطراب
ملائکه كه گوش‌ها از آن كر مى‌شود، طبقات نورى است كه چشم‌ها را از رسيدن به آن باز مى‌دارد.»
(شرح‌های خطبه:
)
حضرت علی (علیه‌السلام) در وصف آدم هدايت شده فرموده:
«أبْصَرَ طَرِيقَهُ، وَ سَلَكَ سَبِيلَهُ، وَ عَرَفَ مَنارَهُ» كه منار به معنى علامت است: نيّر: نور افشان، نور دهنده است. «منار» اسم مكان است يعنى «محل نور و نيز علامتى كه در راه قرار مى‌دهند و راه وسيع و آشكار.»
(شرح‌های خطبه:
)
حضرت می‌فرماید:
«وَ الْمَنارُ مَنْصُوبَةٌ» «به معنى علامت است.»
(شرح‌های خطبه:
)
حضرت علی (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«مُسْتَنارِ الْعِلْمِ» «محل طلب علم.»
(شرح‌های خطبه:
)
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نور»، ج۲، ص۱۰۷۷.
