پاداش ایثار (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مصون ماندن از سختی‌های
قیامت و ملاقات مسرورانه با
خداوند، از پاداش‌های خالصانه ایثار است.
«ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیرا انما نطعمکم لوجه الله لانرید منکم جزاء ولا شکورا انا نخاف من ربنا یوما عبوسا قمطریرا فوقـیـهم الله شر ذلک الیوم و لقلـهم نضرة وسرورا.» «و به (پاس) دوستی (خدا) بینوا و یتیم و اسیر را خوراک می‌دادند ما برای خشنودی خداست که به شما می‌خورانیم و پاداش و سپاسی از شما نمی‌خواهیم ما از پروردگارمان از روز عبوسی سخت هراسناکیم پس خدا (هم) آنان را از آسیب آن روز نگاه داشت و شادابی و شادمانی به آنان ارزانی داشت.»
و معنای آیه این است که خدای تعالی ایشان را حفظ و شر آن روز را از ایشان منع کرد، و با بهجت و سرور با ایشان روبرو شد، پس این طایفه در آن روز خوشحال و مسرورند، هم چنان که در جای دیگر فرمود: «وجوه یومئذ ناضرة».
" نضرة" به معنی طراوت و خرمی و شادابی خاصی است که بر اثر وفور نعمت و رفاه به
انسان دست می‌دهد، آری رنگ رخسار آنها در آن روز آرامش و نشاط درونی آنان خبر می‌دهد.
بنابراین اگر در دنیا به خاطر احساس مسئولیت از آن روز بیمناک بودند، خداوند در عوض آنها را در آن روز غرق شادمانی و سرور می‌کند.
تعبیر به" لقاهم" از تعبیرهای بسیار جالبی است که نشان می‌دهد خداوند بزرگ از این میهمانان گرانقدر با لطف خاصش استقبال می‌کند و آنها را که غرق شادی و سرورند در سایه رحمتش جای می‌دهد.
«ان الابرار یشربون من کاس کان مزاجها کافورا عینا یشرب بها عباد الله یفجرونها تفجیرا ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیرا انما نطعمکم لوجه الله لانرید منکم جزاء ولا شکورا وجزیـهم بما صبروا جنة وحریرا متکـین فیها علی الارائک لایرون فیها شمسا ولا زمهریرا ودانیة علیهم ظـلــلها وذللت قطوفها تذلیلا ویطاف علیهم بـانیة من فضة واکواب کانت قواریرا قواریرا من فضة قدروها تقدیرا یسقون فیها کاسا کان مزاجها زنجبیلا عینا فیها تسمی سلسبیلا ویطوف علیهم ولدن مخلدون....» «به یقین ابرار و نیکان از جامی می‌نوشند که با عطر خوشی آمیخته است چشم ه‌ای که بندگان خدا از آن می‌نوشند و (به دلخواه خویش) جاریش می‌کنند و به (پاس) دوستی (خدا) بینوا و یتیم و اسیر را خوراک می‌دادند ما برای خشنودی خداست که به شما می‌خورانیم و پاداش و سپاسی از شما نمی‌خواهیم و به (پاس) آنکه صبر کردند بهشت و پرنیان پاداششان داد در آن (بهشت) بر تختها (ی خویش) تکیه زنند در آنجا نه آفتابی بینند و نه سرمایی و سایه‌ها (ی درختان) به آنان نزدیک است و میوه هایش (برای چیدن) رام و ظروف سیمین و جام‌های بلورین پیرامون آنان گردانده می‌شود جام‌هایی از سیم که درست به اندازه (و با کمال ظرافت) آنها را از کار در آورده‌اند و در آنجا از جامی که آمیزه زنجبیل دارد به آنان می‌نوشانند از چشم ه‌ای در آنجا که سلسبیل نامیده می‌شود و بر گرد آنان پسرانی جاودانی می‌گردند....»
بعد از اشاره اجمالی در آیات گذشته به نجات" ابرار و نیکان" از عذاب‌های دردناک روز قیامت، و رسیدن آنها به لقای محبوب، و غرق سرور و شادمانی شدن، در آیات مورد بحث به شرح این نعمت‌های بهشتی پرداخته، حد اقل پانزده نعمت را در طی این آیات بر می‌شمرد:
نخست از مسکن و لباس این بهشتیان سخن می‌گوید، و می‌فرماید:
" خداوند در برابر صبر و شکیبایی آنها بهشت و لباس‌ها و فرش‌هایی از حریر را به آنها پاداش می‌دهد" (و جزاهم بما صبروا جنة و حریرا).
«ما کان لاهل المدینة ومن حولهم من الاعراب ان یتخلفوا عن رسول الله ولایرغبوا بانفسهم عن نفسه... ان الله لایضیع اجر المحسنین.» «مردم مدینه و بادیه نشینان پیرامونشان را نرسد که از (فرمان) پیامبر خدا سر باز زنند و جان خود را عزیزتر از جان او بدانند... زیرا خدا پاداش نیکوکاران را ضایع نمی‌کند»
این آیه حق تخلف از
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم را از اهل مدینه و اعرابی که در اطراف آن هستند سلب نموده، سپس خاطرنشان می‌سازد که
خداوند در مقابل این سلب حق، برای ایشان در برابر مصیبتی که در
جهاد ببینند از قبیل گرسنگی و عطش و تعب و در برابر هر سرزمینی که بپیمایند و بدان وسیله کفار را به شدت خشم دچار سازند، و یا هر بلائی که بسر آنان بیاورند، یک عمل صالح در نامه عملشان می‌نویسد، چون در این صورت نیکوکارند و خدا اجر محسنین را ضایع نمی‌سازد.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «پاداش ایثار».
