• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 
کلیسای اَدوِنتیست‌ها
معرفی مکان
نام کلیسای ادونتیست‌ها
نام لاتین kelīsā-ye adventīsthā
عنوان نقشه تهران
استان تهران
بخش مرکزی
نوع بنا مذهبی / کلیسا
کاربری عبادتگاه ادونتیست‌های روز هفتم
کاربری کنونی تعطیل / امکان بازدید ندارد
دیرینگی اوایل دوران پهلوی اول
دوره ساخت اثر حدود ۱۳۲۸ هـ.ش
بانی اثر ادونتیست‌های روز هفتم
مالک اثر ادونتیست‌های روز هفتم
مالک فعلی اثر مالک جدید (خصوصی)
امکان بازدید خیر

ادونتیست‌هـا، کلیسای \kelīsā-ye adventīsthā\، متعلق به ارمنیان شنبه‌دار و پیروان شاخه ظهورگرای مسیحیت است که به ظهور دوباره عیسی مسیح و دوره سعادت هزارساله اعتقاد دارند. این فرقه در نیمۀ قرن ۱۹ میلادی توسط ویلیام میلر شکل گرفت و ادونتیست‌های روز هفتم، روز شنبه را برای عبادت انتخاب کرده‌اند.
کلیسای تهران در خیابان جمهوری اسلامی، بن‌بست نو، و مربوط به اوایل دوران پهلوی اول (حدود ۱۳۲۸ ش) است. نمای شرقی آن ترکیبی از سنگ تراورتن و سیمان دارد و مشخصۀ اصلی آن صلیب سیمانی ۸ متری کنار ورودی است. بخش‌هایی از گچ‌بری داخلی تخریب شده و امکان بازدید از بنا وجود ندارد.



کلیسایی متعلق به ارمنیان شنبه‌دار (ادونتیستها) که در اوایل دوران پهلوی اول ساخته شده است.


ادونتیستها (ظهورگرایان) یكی از ۳ گروه هزاره‌گرای مسیحیت‌اند كه اعتقاد به ظهور عیسى مسیح (ع) دارند. این گروه معتقدند كه مسیح (ع) یك دورۀ سعادت هزارساله ایجاد خواهد كرد. آنها یک فرقه از فرقه‌های بسیار و انشعابات فراوان در کلیسای پروتستان‌اند که آن را به‌صورت رسمی در میانۀ سدۀ ۱۹ م کشیش کشاورز، ویلیام میلر تشکیل داد.
شکل استحکام‌یافتۀ ادونتیستها را در بزرگ‌ترین گروه مربوط به این نهضت، یعنی ادونتیستهای روز هفتم، می‌توان مشاهده نمود (هینلز، ۱۷). آنها روز شنبه (روز هفتم) را به‌جای روز یکشنبه مناسب برای عبادت می‌دانند و کتاب مقدس را یگانه‌اصل معتبر ایمان به شمار می‌آورند (گلپایگانی، بش‌ ).


یکی از کلیساهای این فرقه در خیابان جمهوری اسلامی و در بن‌بست نو قرار گرفته است. کلیسا متعلق به اوایل دوران پهلوی اول، و گویا در ۱۳۲۸ ش ساخته شده است.


نمای شرقی کلیسا تنها نما، و نمای اصلی آن است و از ترکیب سنگ تراورتن سفید و سیمان ساخته شده است. کلیسا از بیرون هیچ مشخصه‌ای جز یک صلیب سیمانی بزرگ ندارد. این صلیب به ارتفاع ۸ متر در کنار درِ ورودی بنا جای گرفته، و از نمای ساختمان به‌صورت مایل بیرون زده است. نورگیرهایی نیز به‌صورت نوارهای عمودی شیشه‌ای هم‌راستا با صلیب و در همان ارتفاع قرار دارند. همچنین لبه‌ای پهن و سیمانی در انتهای نما، جایی که نورگیرها تمام می‌شوند، وجود دارد که در آن ۶ صلیب کوچک مربعی تعبیه شده است.


در گذشته گچ‌بریهایی در بخش محراب و دیگر فضاهای داخلی بنا وجود داشته که هم‌اکنون به‌دست مالک جدید تخریب شده است.


امروزه امکان بازدید از بنا وجود ندارد (میرزایی).


۱. گلپایگانی، محسن، «ادونتیستهـا»، پژوهه (مل‌).
۲. میرزایی، مریم، تحقیقات میدانی.
۳. هینلز، جان راسل، فرهنگ ادیان جهان، ترجمه گروه مترجمان، قم، ۱۳۸۶ ش.
۴. Pajoohe, www.pajoohe.ir/ ادونتیستها ـ adventists_a-۴۰۵۲۹. aspx.

[۱] گلپایگانی، محسن، «ادونتیستهـا»، پژوهه (مل‌).

[۲] میرزایی، مریم، تحقیقات میدانی.

[۳] هینلز، جان راسل، فرهنگ ادیان جهان، ترجمه گروه مترجمان، قم، ۱۳۸۶ ش.

[۴] Pajoohe, www.pajoohe.ir/ ادونتیستها ـ adventists_a-۴۰۵۲۹. aspx.



میرزایی، مریم، دانشنامه تهران بزرگ، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «کلیسای اَدوِنتیست‌ها»، ص۶۵.    






جعبه ابزار