|
| ||||||||||||||||||||||||||||
لارکرور، کوه kūh-e lār-korūr ، با ارتفاع ۳۳۸۰ متر، در میانه خط‌الرأس قله توچال به قله دارآباد واقع شده است. این کوه از شمال به دره ایگل، از جنوب به دره دارآباد، از شرق به قله سیاه‌بند و از غرب به قله چال‌او محدود می‌شود. لارکرور در منطقه‌ای باریک و سخت‌گذر قرار دارد و عبور از آن برای افراد کم‌تجربه خطرناک است. شیب شمالی و جنوبی بسیار تند بوده و پرتگاه‌های عمیق دارد، ارتفاع برف در شمال آن در زمستان تا ۴–۵ متر می‌رسد. بهترین مسیر صعود از طریق دره دارآباد و حرکت روی خط‌الرأس به سمت قله توچال است و از قله لارکرور، آبادی‌های شمالی توچال به خوبی دیده می‌شوند. کوه لارکُرُور کوهی واقع در قسمت میانی خط‌الرأس قله توچال به قله دارآباد. کوه لارکرور که در میان کوهنوردان به بند لارکرور معروف است، با ارتفاع ۳۸۰‘ ۳ متری از سطح دریا، در °۵۱ و ´۲۸ و ´´۳۵ طول شرقی و °۳۵ و ´۵۲ و ´´۴۵ عرض شمالی قرار دارد. از شمال به دره ایگل، از جنوب به دره دارآباد، از شرق به قله سیاه‌بند و از غرب به قله چال‌او منتهی می‌گردد. کوه لارکرور در منطقه‌ای بسیار سخت‌گذر و باریک از خط‌الرأس قرارگرفته و تمامی افرادی که از قله دارآباد قصد صعود به قله توچال و بالعکس را دارند، می‌باید از این کوه گذر کنند. شیب دو طرف شمالی و جنوبی این کوه بسیار تند و دارای پرتگاه‌های مهیب و عمیق است. دو طرف شرقی و غربی کوه لارکرور توسط گردنه‌هایی باریک به قله‌های اطراف آن متصل می‌شود. به طورکلی، این منطقه برای عبور افراد کم‌تجربه خطرناک است. شمال این کوه به ویژه در زمستان، سست و ریزشی است و ارتفاع برف در این قسمت به ۴ تا ۵ متر می‌رسد. با ایستادن بر روی قله لارکرور، تمامی آبادی‌های شمالی توچال خصوصاً ایگل، آهار، باغ گل و حتى قسمت‌هایی از فشم به خوبی قابل رؤیت هستند. بهترین مسیر دسترسی به این قله از طریق مسیر دارآباد و قرارگرفتن بر روی خط‌الرأس و حرکت به سمت قله توچال امکان‌پذیر است. • یاسینی، مجید، دانشنامه تهران بزرگ، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «کوه لارکُرُور»، ص۱۴۱۱. رده‌های این صفحه : دانشنامه تهران بزرگ | کوه های تهران
|
||||||||||||||||||||||||||||
