ابن ماکولا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابن ماکولا (
۳۶۸ ـ
۴۴۷ هـ.ق) قاضیالقضات
بغداد و از علمای
شافعی بود.
در
اصفهان حدیث آموخت و قاضی
بصره و سپس بغداد شد.
۲۷ سال در این مقام باقی ماند و به پرهیزگاری شهرت داشت.
اثر برجسته او
الاکمال فی اسماء الرجال است.
ایشان در سال ۴۴۷ (هجری قمری) در بغداد درگذشت.
ابوعبداللّه حسین بن علی بن جعفر عجلی مشهور به
ابن ماکولا در سال ۳۶۸ (هجری قمری) در
گلپایگان زاده شد
و پس از رشد و نمو به تحصیل پرداخت.
وی را شافعی مذهب
و پرهیزگار توصیف کردهاند.
ابوعبداللّه در اصفهان از
ابوعبداللّه بن منده حافظ و شماری دیگر حدیث شنید.
حسین بن علی در زمان حکومت
القادر عباسی منصب قضاوت بصره از سوی ابن ابیالشوارب قاضی القضات بغداد به وی واگذار گردید.
در سال
۴۲۰ (هجری قمری)
پس از مرگ ابن ابیالشوارب تا پایان عمر در سمت قاضی القضات بغداد بود.
بعد از مرگ القادر از جانب القائم در مقام خود باقی ماند.
او مدت ۲۷ سال مستمرا مقام قاضی القضاتی بغداد را عهدهدار بود.
ابن ماکولا کتاب
الاکمال فی اسماء الرجال را تألیف نموده است.
عجلی در سال ۴۴۷ (هجری قمری) در بغداد بدرود حیات گفت.
جسد وی را در منزلش نزدیک دارالاماره دفن کردند.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابن ماکولا»، ج۳، ص۱۴۱.