احمدبن عبداللّه بن عمربن صفار اندلسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن عبداللّه اندلسی (م ۴۲۶ه)، از علمای علم
هندسه،
ریاضیات و
نجوم بود و در
قرطبه به تعلیم این علوم اشتغال داشت.
از ایشان آثاری به جا مانده که درباره گرایش‌های علمی فلکی علمای هند و عمل به اسطرلاب است.
وی در سال ۴۲۶ هجری وفات نمود.
ابوالقاسم احمد بن عبداللّه بن عمر بن صفار اندلسی از علمای علم هندسه، ریاضیات و نجوم بود و در قرطبه به تعلیم این علوم اشتغال داشت.
پس از فتنه‌ای که در قرطبه واقع شد، از آنجا خارج شد و به دانیه شهری در سواحل دریای اندلس شرقی، نزد امیر مجاهد عامری رفت و تا آخر عمر در آنجا بود.
ابوالقاسم از شاگردان
ابوالقاسم مسلمه بن احمد مرحیطی بود.
احمد بن عبداللّه آثاری دارد که از جمله:
• زیجی مختصر به روش سِند هِند ـ یکی از گرایش های علمی فلکی علمای هند؛
• کتابی موجز درباره عمل به اسطرلاب آثار اوست.
صفار اندلسی در سال ۴۲۶ه درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد بن عبدالله اندلسی»، ج۳، ص۵۵.
