اعراب خطبه 10 - فارسی

«أَلَا» حرف تنبیه است که بر تحققِ آنچه پس از آن می‌آید دلالت دارد، به خاطر ترکیبش از همزه استفهام و «لا»ی نفی،
«ألا» حرف تنبیهی است که به تحقق آنچه بعد از آن می‌آید دلالت دارد، زیرا از همزه استفهام و نفی ساخته شده است.
و همزه استفهام هنگامی که بر نفی داخل شود، افاده تحقیق می‌کند، مانند:
همزه استفهام، هنگامی که بر نفی وارد شود، دلالت بر تحقیق دارد، مانند:
(أَ لَيْسَ ذٰلِكَ بِقٰادِرٍ عَلىٰ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتىٰ) (قیامت/سوره۷۵، آیه۴۰.    )،
زمخشری گفته است: و به خاطر این جایگاه تحقیقی‌اش، جمله پس از آن به‌ندرت واقع می‌شود مگر اینکه با چیزی شبیه به آنچه قسم با آن دریافت می‌شود، آغاز گردد، مانند:
زمخشری می‌گوید: و چون این منصب، از نظر تحقیق، بسیار مهم است، جملات بعدی آن، به ندرت بدون مقدمه ای که به نحوی، با آن، قسم داده شود، قرار می گیرند، مانند:
(إِنَّ أَوْلِيٰاءَ اللَّهِ لاٰ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ) یونس/سوره۱۰، آیه۶۲.    .