تقیه (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابراز عقیده یا انجام دادن کاری بر خلاف نظر و اعتقاد قلبی را تقیّه گویند.
فهرست مندرجات
۱ - معنای تقیه
۱.۱ - معنای اصطلاحی
۲ - پانویس
۳ - منبع
۱ - معنای تقیه
[
ویرایش
]
تقیه از ماده «وقایه» در لغت به معنای حفظ و نگهداری چیزی از
اذیت
و
آزار
دیگران می باشد.
[۱]
مفردات،راغب، ص۸۸۱، «وقی».
۱.۱ - معنای اصطلاحی
در اصطلاح، عبارت است از: نگهداری خود (یا همکیشان) از
ضرر
غیر، به واسطه موافقت کردن با او در قول یا فعل مخالف
حق
.
[۲]
فرهنگ معارف اسلامی، ج۱، ص۵۷۳.
در این مدخل از واژه «تتقوا» و جملاتی مانند «لایخشون احدا» و «فقال انی سقیم» استفاده شده است.
۲ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
مفردات،راغب، ص۸۸۱، «وقی».
۲.
↑
فرهنگ معارف اسلامی، ج۱، ص۵۷۳.
۳ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگ قرآن،مرکز فرهنگ و معارف قرآن،برگرفته از مقاله «تقیه»
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری