• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسن‌ بن محمد علوی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حسن بن محمد علوی

ابومحمد حسن بن محمد علوی نسابه، معروف به ابن اخی طاهر (متوفی ۳۵۸ ق)، از نوادگان امام سجاد (علیه‌السلام) و اهل مدینه بود که در بغداد زندگی می‌کرد. او حدیث آموخت اما به دلیل نقل احادیث ضعیف، علمای شیعه او را محدثی ضعیف می‌دانستند و او روایتی از ائمه نداشت. از آثارش "المثالب" و "الغیبه" است.


ابومحمد حسن بن محمد بن یحیی بن حسن علوی نسابه، ملقب به ابن اخی طاهر (م. ۳۵۸ق)، وی اهل مدینه بود؛ ولی در بغداد اقامت داشت.

ابومحمد حسن نزد جدش یحیی بن حسن، اسحاق بن ابراهیم دبری و دیگران علم حدیث را آموخت.
[۱] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۴۳۳.    
کسانی چون ابن زرقویه و ابوعلی بن شاذان از او روایت کرده‌اند.
[۲] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۵۲.    


او از امامان (علیهم‌السّلام) روایتی ندارد.
[۳] شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۴۶۵.    
چون وی احادیث غیرصحیح را از راویان مجهول روایت می‌کرد، علمای رجال شیعه او را جزو محدثان ضعیف به شمار آورده‌اند.
[۴] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۶۴.    


ابومحمد از نوادگان امام سجاد (علیه‌السّلام) بود.

کتاب‌های المثالب، الغیبه و ذکرالقائم (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) از آثار اوست.

وی در ربیع الاوّل سال ۳۵۸ هجری در بغداد از دنیا رفت و در منزلش در سوق العطش به خاک سپرده شد.
[۵] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۶۴.    

(دیگر منابع:
[۶] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۴، ص۱۹۸.
[۷] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۱، ص۵۲۱.
[۸] شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۷۱.
[۹] علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۲۱۴.
[۱۰] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۲۶.
[۱۱] حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ص۹۹.
[۱۲] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۹، ص۷۳.
[۱۳] حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۴۴۳.
[۱۴] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱، ص۳۰۹.
[۱۵] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۱۰۱.
)
۱. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۴۳۳.    
۲. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۵۲.    
۳. ↑ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۴۶۵.    
۴. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۶۴.    
۵. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۶۴.    
۶. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۴، ص۱۹۸.
۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۱، ص۵۲۱.
۸. ↑ شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۷۱.
۹. ↑ علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۲۱۴.
۱۰. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۲۶.
۱۱. ↑ حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ص۹۹.
۱۲. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۹، ص۷۳.
۱۳. ↑ حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۴۴۳.
۱۴. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱، ص۳۰۹.
۱۵. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۱۰۱.


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «حسن بن محمد علوی»، ج۲، ص۱۷۵.


رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 358 هجری | شخصیت‌های قرن 4 (قمری) | علمای قرن 4 (قمری) | مؤلفان شیعه قرن 4 (قمری)) | محدثان شیعه قرن 4 (قمری)
جعبه ابزار