• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسین بن ولید قرطبی اندلسی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ابوالقاسم حسین بن ولید بن نصر قرطبی اندلسی معروف به ابن عریف (م. ۳۹۰ق) اهل قرطبه بود و از ابن قوطیه علم آموخت.
او به شرق سفر کرد و در مصر از محدثانی چون ابوطاهر قاضی حدیث شنید. سپس به اندلس بازگشت و به تعلیم فرزندان منصور محمد بن ابی عامر پرداخت.
قرطبی ادیب، نحوی و شاعر بود و در زمینه کلام نیز دانش داشت.
او در سال ۳۹۰ هجری در نبرد جربیره در طلیطله درگذشت.
آثارش شامل کتاب‌هایی در اعراب و معانی حروف و مطالع الانوار است.




حسین اهل قرطبه اندلس بود.
وی فردی ادیب نحوی و شاعر بود که او را از پیشگامان ادبیات عرب و از بزرگان آن علم دانسته‌اند.
او در محضر ابن ابی عامر با زبیدی صاحب طبقات و عاصمی و نیز ابوالعلاء صاعد لغوی بغدادی مناظره‌هایی داشته است.
ابوالقاسم از دانش کلام نیز بهره‌ها داشت.



حسین قرطبی در قرطبه از ابن قوطیّه و دیگران علم آموخت.
وی بعدها به شرق سفر کرد و در مصر از محدثانی چون ابوطاهر قاضی (ذهلی) و حسن بن رشیق حدیث شنید.



قرطبی پس از بازگشت به اندلس، تعلیم فرزندان منصور محمد بن ابی عامر را بر عهده گرفت.



آثار ابوالقاسم عبارت‌اند از:
• کتابی در اعراب و معانی حروف و اقسام آن
• مطالع الانوار و منابع الاسرار
شرح کتاب الجمل زجاجی
الردّ علی ابی جعفر النحّاس فی کتابه الکافی.



حسین قرطبی سرانجام به سال ۳۹۰ هجری در هنگامه نبرد جربیره در طُلیطله درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد.



۱. ابن فرضی ازدی، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ العلماء والرواة للعلم بالاندلس، ج ۱، ص ۱۳۴.    
۲. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج ۳، ص ۱۱۶۴.    
۳. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج ۳، ص ۱۱۶۴.    
۴. موسوی، محمدباقر، روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات، ج ۳، ص ۶۹.    
۵. ابن فرضی ازدی، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ العلماء والرواة للعلم بالاندلس، ج ۱، ص ۱۳۴.    
۶. ابن فرضی ازدی، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ العلماء والرواة للعلم بالاندلس، ج ۱، ص ۱۳۴.    
۷. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج ۳، ص ۱۱۶۴.    
۸. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۳، ص ۵۰.    
۹. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۳، ص ۵۰.    
۱۰. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج ۳، ص ۱۱۶۴.    
۱۱. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج ۳، ص ۱۱۶۴.    
۱۲. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۳، ص ۵۰.    
۱۳. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج ۲۷، ص ۱۹۷.    
۱۴. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج ۱، ص ۵۴۲.    
۱۵. ابن عمیرة، بغیة الملتمس فی تاریخ رجال اهل الاندلس، ج ۱، ص ۲۶۷.    
۱۶. مقری تلمسانی، احمد بن محمد، نفح الطیب، ج ۳، ص ۷۷.    
۱۷. جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج ۱، ص ۵۸۶.    
۱۸. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج ۴، ص ۶۷.    
۱۹. زرکلی، خیر الدین، الأعلام، ج ۲، ص ۲۶۱.    
۲۰. بغدادی، اسماعیل باشا، هدیة العارفین، ج ۱، ص ۳۰۶.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «حسین ـ قرطبی»، ج ۲، ص ۱۹۱.






جعبه ابزار