خلف بن عباس زهراوی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خلف بن عباس زهراوی (پیش از
۳۵۰ ـ
۴۲۷ هـ.ق) پزشک و جراح برجسته اندلسی بود.
وی از اطبای دربار عبدالرحمن سوم بود و در زمینه جراحی، داروشناسی و تغذیه تبحر داشت.
شهرت او بیشتر به سبب اثر مهمش
التصریف لمن عجز عن التألیف است که آن را جامع‌ترین کتاب پزشکی زمان خود می‌دانستند.
آثار دیگری مانند
تفسیر الاکیال و الاوزان و
رساله‌ای در عمل دست نیز از او به‌جا مانده است.
ایشان در سال ۴۲۷ (هجری قمری) درگذشت.
ابوالقاسم خلف بن عباس زهراوی اندلسی قرطبی در الزهراء شهری کوچک در ا
ندلس نزدیک
قرطبه به دنیا آمد و به آن‌جا منسوب شد.
در حدود سال ۴۰۰ (هجری قمری) شهرت علمی یافت.
او که فاضل و عالمی دیندار بود، بیشترین شهرتش در علم پزشکی بود.
ابوالقاسم از اطبای قرطبه در دوران حکومت عبدالرحمن سوم (
۳۰۰ ـ
۳۵۰ هـ.ق) به شمار می‌رفت.
از این‌رو تولد او مدتی پیش از سال ۳۵۰ (هجری قمری) رخ داده است.
در جراحی، فردی معروف نزد عرب‌ها و اولین کسی بود که برای پیشگیری از خونریزی، رگ را پیوند زد.
ایشان در داروشناسی هم تبحر داشت
و پزشکی ماهر بود.
خلف بن عباس در حرفه پزشکی تصانیف مشهوری دارد که بهترین آن‌ها کتابی بزرگ، معروف به
الزهراوی است.
او در ارتباط با پزشکی کتاب پرفایده دیگری نیز به نام
التصریف لمن عجز عن التألیف دارد.
ابن حزم او را ستوده و درباره کتابش می‌گوید: اگر بگوییم کتابی جامع‌تر از این کتاب تألیف نشده دروغ نگفته‌ایم.
آثار دیگر او عبارت‌اند از:
• کتابی درباره تغذیه؛
• تفسیر الاکیال و الاوزان؛
• المقالة فی عمل الید.
زرکلی می‌گوید من به نسخه خطی تفسیر الاکیال دست یافتم که به خط اندلسی و به ترتیب حروف الفبا تنظیم شده بود.
همچنین در «کتابخانه رباط»، کتاب کوچک دیگری است که در آن چنین آمده:
• مختصر مفردات خلف بن عباس الزهراوی و خواصها.
زهراوی تاریخ وفاتش را در سال ۴۲۷ (هجری قمری) آورده‌اند.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «خلف بن عباس زهراوی»، ج۳، ص۱۵۲.
