طراد زینبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طراد بن محمد زینبی (
۳۹۸ ـ
۴۹۱ هـ.ق) از خاندان عباسی و از محدثان بزرگ قرن پنجم (هجری قمری) بود.
او
حدیث را از استادانی چون ابونصر نرسی و حسین بن عمرو آموخت و خود نیز در مکه، مدینه، بصره و بغداد حدیث املا می‌کرد.
وی در اصفهان با علما و حاکمان نشست و برخاست داشت و در دستگاه خلافت مقام والایی یافت.
او
حنفی مذهب و صاحب کتاب
العوالی بود.
مجلس درس او از پررونق‌ترین مجالس علمی آن زمان به شمار می‌رفت.
نهایتا در سال ۴۹۱ (هجری قمری) در بغداد درگذشت و پس از مدتی، به مقابر شهدا منتقل شد.
ابوالفوارس طِراد بن محمد بن علی بغدادی زینبی عباسی در نیمه ماه
شوال سال ۳۹۸ چشم به جهان گشود.
او در
بصره ریاست
عباسیان را به عهده داشت. در
مکه و
مدینه حدیث املا کرد؛ سپس به
بغداد منتقل شد و در باب بصره اقامت گزید.
از محدثان بزرگ بغداد به شمار می‌رفت. او در
اصفهان نیز به تحصیل و تدریس پرداخته و با حاکمان مصاحبت و مجالست داشت و در دستگاه خلافت صاحب مقام شد.
برخی از ترجمه‌نویسان بر این باورند بعد از قطیعی، مجلسی پررونق‌تر از مجلس درس ابوالفوارس ندیده‌اند.
او در فضل و شهامت یگانه زمان خود بود. وی را حنفی مذهب گفته‌اند.
ابوالفوارس از
ابونصر نرسی و حسین بن عمرو بن برهان حدیث شنید.
از
ابوالفتح هلال بن محمد حفار و
ابوالحسین بشران روایت کرده است.
طِراد شاگردانی داشت از جمله فرزندانش ابوالحسن محمد و
ابوالقاسم علی زینبی وزیر
و جمعی دیگر از شیوخ مانند ابن جوزی که از او روایت کرده‌اند.
بغدادی اثری به نام
العوالی از خود به جا گذاشته است.
زینبی سرانجام در آخر ماه شوال یا ماه
ذی‌القعده سال ۴۹۱
در بغداد درگذشت.
ابتدا در منزلش دفن شد، سپس به مقابر شهدا انتقال یافت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «طراد بن محمد زینبی»، ج۳، ص۱۷۳-۱۷۲.
