عبدالملک بن محمد قرطبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالملک بن محمد قرطبی (
۳۵۸ ـ
۴۰۶ هـ.ق) فقیه و مورخ مالکی اهل قرطبه (اشبیلیه) است.
او اهل علم، تیزفهم و اهل خیر بود.
وی شاگردانی داشت که از او روایت کردهاند.
او آثار متعددی در عقاید، فقه، حدیث، مناسک حج و اصول نوشته است.
وی در اشبیلیه در سال ۴۰۶ (هجری قمری) یا
۴۳۶ (هجری قمری) وفات یافت.
ابومروان عبدالملک بن احمد بن محمد قرشی قرطبی ملقب به
ابن مِش تبارش اهل قرطبه اندلس بود،
ولی در اشبیلیه اندلس
در سال ۳۵۸ (هجری قمری) به دنیا آمد
و در همانجا میزیست.
وی مردی عالم، مورخ، تیزفهم و اهل خیر و نیکوکاری معرفی شده که پیوسته به درس و بحث مشغول بود.
ابومروان نزد قاضی بن زرب و ابنمفرّج درس خواند و از آنان روایت کرد.
قرطبی شاگردانی داشت که خولانی
و ابنخزرج
شاگردان وی بودند و از او روایت کردند.
ابن مِش تألیفاتی در عقاید،
فقه،
حدیث، مناسک حج
و کتابی در اصول در نه جزء نوشته است.
قرشی را برخی از فقهای مالکی دانستهاند.
عبدالملک در سال ۴۰۶ (هجری قمری) در اشبیلیه از دنیا رفت،
برخی هم سال وفات او را ۴۳۶ (هجری قمری) دانستهاند.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «عبدالملک بن محمد قرطبی»، ج۳، ص۲۱۷.